Mahkemesi :Ağır Ceza
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma,
2313 sayılı Kanun"a muhalefet,
kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : 1- Sanık ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkumiyet
2- Sanık ... hakkında;
a-2313 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan mahkumiyet,
b-Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri


Dosya incelenerek gereği düşünüldü :
1-Sanık ... hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen karara yönelik incelemede;
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen "tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun ile eklenen son cümleye göre durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 267 ve devamı maddeleri uyarınca sanık müdafiinin isteğinin itiraz merciince incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na GÖNDERİLMESİNE,
2-Sanık ... hakkında 2313 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp, sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
3- Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Olay tutanağına, sanığın savunmalarına ve tüm dosya kapsamına göre, kendisinde herhangi bir uyuşturucu madde ele geçmeyen sanığın, 26.12.2009 tarihinde ele geçen ve Isparta Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2010/105 esas, 2010/169 karar sayılı dosyasına konu olan uyuşturucu maddeyle ilgisi olduğuna veya diğer sanıkların suçuna iştirak ettiğine dair kendi soyut beyanı ve maddi olgularla desteklenmeyen iletişimin tespiti tutanakları dışında, kuşku sınırlarını aşan yeterli ve kesin delil bulunmadığı anlaşıldığından, “Şüpheden sanık yararlanır” ilkesi de gözetilerek sanığın beraati yerine, yazılı gerekçelerle mahkûmiyetine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 04.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.