Esas No: 2021/41193
Karar No: 2022/969
Karar Tarihi: 24.01.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/41193 Esas 2022/969 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçundan mahkum edilmiştir. Dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesi gerektiği halde istinaf incelemesi yapılmadan iade edilmesi nedeniyle sanık tarafından yapılan temyiz talebi reddedilmiştir. Sanık hakkında kesinleşmiş 3.000 TL adli para cezası bulunduğundan, temyiz talebi reddedilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır:
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 8/1. maddesi
- 5235 sayılı Adlî Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi
- 305 ilâ 326'ncı maddeleri
- 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un geçici 2. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan
HÜKÜM : Mahkûmiyet
5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 8/1. maddesinde yer alan; "Bölge adliye mahkemelerinin, 26/09/2004 tarih ve 5235 sayılı Adlî Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2’nci maddesi uyarınca Resmî Gazetede ilân edilecek göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 322 nci maddesinin dördüncü, beşinci ve altıncı fıkraları hariç olmak üzere, 305 ilâ 326'ncı maddeleri uygulanır. (Ek cümle: 1.7.2016-6723/33 md.) Bu kararlara ilişkin dosyalar bölge adliye mahkemelerine gönderilemez." şeklindeki düzenlenme ile dosyanın Bölge Adliye Mahkemesince istinaf incelemesi yapılmadan iade edilmesi karşısında; sanığın istinaf talebinin reddine dair verilen ek kararın, temyiz talebinin reddine ilişkin olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un geçici 2. maddesi uyarınca, sanık hakkında doğrudan hükmedilen 3.000,00 TL adli para cezasına ilişkin hüküm kesin nitelikte olduğundan, Mahkemenin 11.06.2021 tarihli ek kararında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla; sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, ek kararın ONANMASINA, 24.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
