Esas No: 2022/244
Karar No: 2022/1063
Karar Tarihi: 24.01.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/244 Esas 2022/1063 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında dolandırıcılık suçu nedeniyle mahkumiyet hükmü kurulmuş ancak sanığa yapılan tebligat usulsüzdür. Sanığın tebligatına ilişkin doğrudan Tebligat Kanunu'nun 35. maddesi uyarınca tebligat yapılmıştır. Bu durum, sanığın temyiz isteminin kabul edilmesine ve hükmün BOZULMASINA neden olmuştur. Ayrıca, suç 6763 sayılı Kanun ile uzlaştırma kapsamına alınmıştır. Ancak uzlaştırma bürosu tarafından sanığa Tebligat Kanunu hükümlerine uygun olarak tebligat yapılmadığı için mahkumiyet hükmü usulsüzdür. Kanun maddeleri olarak 7201 sayılı Kanun'un 10, 21, 35. maddeleri, 6763 sayılı Kanun ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uygulanmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
7201 sayılı Kanun'un 10. ve 35. maddelerinde yer alan düzenlemeler uyarınca; öncelikle sanığın bilinen en son adresine tebligatın çıkarılması, önceki adresine tebliğ yapılamaz ise bu defa sanığın adres kayıt sisteminde yerleşim yeri adresi olup olmadığının araştırılması, MERNİS adresinin tespiti halinde 7201 sayılı Kanun'un 21. maddesine göre tebliğ yapılması, MERNİS adresinin olmadığının tespiti hâlinde ise bu duruma ilişkin kayıt dosya içerisine alındıktan sonra, kendisine daha önce kanuni usullere göre tebligat yapılmış olması şartı ile aynı adrese anılan Kanun'un 35. maddesine göre tebligat yapılması gerektiği gözetildiğinde; somut olayda sanığın yokluğunda verilen hükme ilişkin tebligatın sorgusunda bildirdiği adresinden tebliğ edilemeden iade gelmesi üzerine adres araştırması yapılmaksızın doğrudan Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre tebliğ yapılması usulsüz olup sanığın temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Ceza Muhakemesinde Uzlaştırma Yönetmeliği uyarınca; kendisine uzlaştırma işlemlerini gerçekleştirmek üzere dosya tevdi edilen uzlaştırmacının öncelikle uzlaştırma teklifi yapılacak ilgililere telefon, telgraf, faks, elektronik posta gibi araçlardan yararlanılmak suretiyle uzlaşma teklifi yapmak üzere çağrı yapması, şayet belirtilen şekilde çağrı yapılamaz ise bu defa uzlaştırmacının ilgili savcılık nezdinde kurulmuş uzlaştırma bürosundan uzlaşma teklifi yapılmasını talep etmesi gerektiği nazara alındığında; bozma kararı sonrasında, yargılama konusu suçun 6763 sayılı Kanun ile uzlaştırma kapsamına alınmış olması sebebiyle dosyanın uzlaşma işlemleri için uzlaştırma bürosuna gönderildiği, uzlaştırma raporunda uzlaştırmacının katılanla yaptığı telefon görüşmesinde katılanın zararının karşılanması halinde uzlaşmayı kabul edeceğini beyan ettiği, sanığa uzlaştırmacının kendisi tarafından gönderilen tebligatın ise adresin kapalı olması nedeniyle iade döndüğü, sanığın 3 gün içinde bir dönüş yapmaması nedeniyle uzlaşmanın sağlanamadığı belirtilmiş ise de; yukarıda belirtildiği şekilde uzlaştırma bürosu tarafından sanığa 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümlerine uygun olarak tebligat yapılmadığı anlaşılmakla, usulüne aykırı olarak düzenlenen uzlaştırma raporu esas alınarak yargılamaya devamla mahkumiyet hükmü kurulması,Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca diğer yönleri incelenmeyen hükmün BOZULMASINA, sanık hakkındaki infazın durdurulmasına, başka suçtan tutuklu ya da hükümlü değilse bu suçtan derhal TAHLİYESİNE, 24.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.