Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2017/1007 Esas 2017/5793 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, yersiz ödendiği iddia edilen aylık bedellerinin istirdadı istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilâmında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağı olan 5510 sayılı Kanunun 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 56. maddesinin 2. fıkrasında, eşinden boşandığı halde, boşandığı eşiyle fiilen birlikte yaşadığı belirlenen eş ve çocukların, bağlanmış olan gelir ve aylıklarının kesileceği, bu kişilere ödenmiş olan tutarların, 96. madde hükümlerine göre geri alınacağı yönünde düzenleme yapılmıştır.
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddî delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak;
Somut dava incelendiğinde; dosya kapsamında yer alan ve mahkemece itibar edildiği anlaşılan 02.10.2015 havale tarihli bilirkişi raporunun denetime elverişli olmadığı görülmekle, istirdat dönemi ve tutarı açık şekilde kurumdan sorulup belirlenmeli, itiraz halinde bilirkişi incelemesi yapılmalıdır. Ayrıca faiz başlangıcının dava tarihinden itibaren hüküm altına alınması hatalı olup, 5510 sayılı Kanunun 96/1-a bendi madde kapsamında faiz başlangıcı ödeme tarihlerinden itibaren başlatılması gerektiği gözetilmelidir.
Mahkemece, açıklanan maddi ve hukuki esaslar gözetilmeksizin, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 18.09.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.