MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 13/05/2014 tarih ve 2014/64-2014/122 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK"nın 3156 sayılı Kanun ile değişik 438/1 maddesi hükmü gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ... tarafından satışa çıkartılan ... Ticari ve İktisadi Bütünlüğünü satın aldığını, bu şekilde "..." markasının müvekkiline ait olduğunu, müvekkilinin markasının 29. ve 30. sınıflarda tescilli olup, ... tarafından tanınmış marka statüsüne alındığını, davalının 2009/9607 sayılı "..." ibareli marka başvurusunun müvekkilinin markasıyla karıştırılma ihtimali gerekçesiyle müvekkilinin davalının marka başvurusuna yaptığı itirazların ... ... tarafından nihai olarak reddedildiğini ileri sürerek, ... .... kararının iptali ile markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, ... kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı, "..." ibaresinin Sağlıklı Gıda Reyonu ibaresinin kısaltması olduğunu, telaffuzunun "..." şeklinde olduğunu, markaların benzemediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, her iki tarafın markaları aynı sınıfa ilişkin ise de, davacıya ait markalar "..." ibareli, davalı markası "...." ibareli olmakla, görsel, işitsel ve fonetik yönlerden orta düzeydeki tüketici bazında değerlendirildiğinde iltibas yaratacak derecede benzer olarak kabulü mümkün olmadığı, her iki marka arasında işitsel benzerlik bulunmadığı, kavramsal bir karıştırmanın mümkün olmadığı, davalıya ait markanın başlı başına ayırt edicilik vasfının olduğu, bu durumda 556 Sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında davacı markası ile davalı markası arasında karıştırılma riskinin olmadığı ve YİDK kararının yerinde olduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 25/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.