MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu görevlisine hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-)Sanık ..."nun, ..."e karşı işlediği hakaret suçuna yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2-)Sanık ..."nun, ..."e karşı işlediği hakaret suçuna yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
5237 sayılı TCK.nun 125/1-3-a maddesindeki seçenek yaptırımlardan hapis cezasının tercih edilmesi halinde, aynı Kanunun 50/2. maddesi uyarınca bu cezanın adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, hükmün gerekçe bölümünde sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı değerlendirildiğinden, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak olunmamıştır. Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03/02/2009 tarih ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı kararında da kabul edildiği gibi, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararda, mahkemece kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenecek maddi zararların esas alınması, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği ,hakaret suçunun zarar doğurmaya elverişli suçlardan olmadığı, bu suçlarda maddi zarardan söz edilemeyeceği ve sabıkasız olduğu anlaşılan sanık hakkında, 5271 sayılı CYY.nın 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen “sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken,"...suçtan doğan maddi-manevi zararlar karşılıklı olarak karşılanmadığından..." biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 11/03/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.