MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık (değişen suç vasfı nedeniyle güveni kötüye kullanma)
HÜKÜM : 1- Sanık ... hakkında beraat
2- Sanık ... hakkında TCK"nın 155/1, 62, 52/2, 53/1-2-3 ve 58/6-7. maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanık ..."nın mahkumiyetine, sanık ..."nın ise beraatına ilişkin hükümler, sanık ... yönünden vekalet ücretiyle sınırlı olmak üzere sanıklar müdafiileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık ... hakkında verilen beraat hükmünün vekalet ücretiyle sınırlı olarak temyizi üzerine yapılan incelemede;
1136 sayılı Kanun"un 168. ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 13. maddesinin 5. fıkrası uyarınca, beraat eden ve kendisini vekille temsil ettiren sanık lehine maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün ilgili kısmına "Sanık ..."nın kendisini vekil ile temsil ettirdiği anlaşıldığından, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümlerine göre belirlenen 1.320 TL vekalet ücretinin hazineden alınarak sanığa verilmesine" fıkrasının eklenmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmünün temyizi üzerine yapılan incelemede;
Katılanın babasına yardımcı olmak için işyerine geçici olarak baktığı sırada, sanığın kendisini işyerinin mülk sahibinin oğlu olarak tanıtıp kirayı almaya geldiğini bildirdiği, babasının ortağını arayacağını söyleyip kendi telefonunun şarjının bittiği bahanesiyle katılanın telefonunu istediği, katılandan aldığı telefonla konuşuyor gibi yaparak işyerinin dışına çıktığı ve kaçarak uzaklaştığı iddia ve kabul edilen olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin, sanığın atılı suçu işlediğine dair mahkumiyetine yeterli kesin delil bulunmadığına ve lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak,
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 12/06/2012 tarih ve 2011/15-440 Esas, 2012/229 Karar sayılı ilamı gereğince, eylemin 6763 sayılı Kanun"un 31. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253 ve 254 maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında yer alan ve TCK"nın 141/1. maddesinde öngörülen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülmek suretiyle yazılı şekilde güveni kötüye kullanma suçundan hüküm kurulması,
Kabule göre;
Sanığa yüklenen güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı kanunun 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkın gözetilmesine, 23/05/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.