MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil, hafta tatil ücreti ile eşitlik ilkesine aykırılık tazminatı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 23.06.2006-03.06.2011 tarihleri arasında servis teknisyeni olarak çalıştığını, iş sözleşmesini kanuni çalışma şartlarının uygulanmaması, fazla mesai alacaklarının ödenmemesi, yaklaşık iki yıldır diğer çalışanlara zam yapılmasına rağmen, ücretine zam yapılmaması, yıllık izinlerinin kullandırılmaması sebepleri ile feshettiğini beyanla kıdem tazminatı, fazla mesai, genel tatil, hafta tatili ücretleri ile eşitlik ilkesine aykırılık tazminatı ve gelir kaybı alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin mazeretsiz ve izinsiz olarak işe gelmemesi sebebiyle feshedildiği, buna ilişkin tutanaklar düzenlendiğini, 2010 yılı Ocak ayında ücret artışı yapıldığını, Temmuz ayında ise hiç bir çalışana zam yapılmadığını, 2011 yılı Ocak ayında ise bazı personele zam yapıldığını, eşitsizlik işlemi yapılmadığını belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, kanuni süresi içinde davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Uyuşmazlık, işverenin eşit davranma borcuna aykırı davranıp davranmadığı ve bunun sonuçları noktasında toplanmaktadır.
Eşit davranma ilkesi tüm hukuk alanında geçerli olup, iş hukuku bakımından işverene işyerinde çalışan işçiler arasında haklı ve objektif bir sebep olmadıkça farklı davranmama borcu yüklemektedir. Bu bakımdan işverenin yönetim hakkı sınırlandırılmış durumdadır. Başka bir ifadeyle işverenin ayrım yapma yasağı işyerinde çalışan işçiler arasında keyfi biçimde ayrım yapılmasını yasaklamaktadır. Bununla birlikte eşit davranma borcu tüm işçilerin hiçbir farklılık gözetilmeksizin aynı duruma getirilmesini gerektirmeyip, eşit durumdaki işçilerin farklı işleme tabi tutulmasını önlemeyi amaç edinmiştir.
Eşit davranma borcuna aykırılığı ispat yükü işçide olmakla birlikte, anılan maddenin son fıkrasında yer alan düzenlemeye göre işçi ihlalin varlığını güçlü biçimde gösteren bir delil ileri sürdüğünde aksi işveren tarafından ispatlanmalıdır.
Somut olayda, dosya içerisine sunulan ücret bordrolarına göre, çalışan diğer işçiler davacının emsali olmadığı gibi dosya kapsamında işçiye farklı ücret uygulaması yapıldığına ilişkin somut bir delil bulunmamaktadır. Mahkemece, talep konusu eşitlik ilkesine aykırılık tazminatı ve gelir kaybı alacaklarının reddine karar verilmesi gerekirken tanık anlatımlarına itibarla yazılı gerekçe ile kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.01.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.