15. Ceza Dairesi 2015/7057 E. , 2018/3801 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : 1- ... hakkında beraat
2- Sanıklar ... ve ... hakkında TCK’nın 155/2,62/1, maddeleri gereğince mahkumiyet
Sanıklar ... ve ... hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükümleri Sanık ..., sanık ..., katılan vekili tarafından ve sanık ... hakkında verilen beraat hükmü katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar ... ve ... ile yaşı nedeniyle hakkındaki soruşturma evrakı tefrik edilen ..."nun ... Süt Kooperatifinde işçi olarak çalıştıkları, izinsiz olarak kooperatifin deposundan et almak konusunda fikir birliğine vardıkları, bu amaç altında sanık ... ve sanık ..."ın depoda çalışan diğer işçilerin çıkışını bekledikten sonra kooperatife ait depodan 43 kg kırmızı et ( antrikot ) ve 10 kg ciğeri sanık ..."a ait araca yükledikleri, araca binerek ... ilçesine gelmek üzere yola çıktıkları, ... köyü ... mahallesinde Jandarma Trafik Ekibinin kontrol yaptıklarını gördüklerinde araçla kaçmaya çalıştıkları, ancak trafik ekibinin takibi sonucu yakalandıkları, savunmalarında araçtaki et ve ciğerleri kooperatifin satış şubelerine götürdüklerini beyan etmelerine rağmen bu hususun kooperatifte amir konumunda çalışan diğer görevlilerce doğrulanmadığının iddia edildiği olayda;
1- Sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz itirazının incelenmesinde;
Sanıklar savunmaları, katılan ve tanık beyanları ile dosya kapsamından sanığın atılı suçu işlediğine ilişkin mahkumiyetine yeterli delil elde edilemediği gerekçesine dayanan mahkemenin beraat yönünde kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin bir sebebe dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Sanıklar ... ve ... hakkında verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik katılan vekili ve sanıkların temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklar savunmaları, katılan ve tanık beyanları ile dosya kapsamından sanıklar ... ve ...’nin atılı suçları işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin mahkumiyet yönünde kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin ve sanıkların sair temyiz itirazlarının reddine,ancak;
Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümler sırasında 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesinde belirtilen haklardan, sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, alt soyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesine istinaden halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, anılan maddenin verdiği yetkiye istinaden sanıklar hakkında kurulan hükümlerde yer alan 5237 sayılı Kanun"un 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin tamamen çıkartılıp yerlerine, "5237 sayılı TCK"nın 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın “c” bendinde yer alan, kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmalarına" denilmesi suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.