Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/2, 50/4-1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın sevk ve idaresindeki araç ile gündüz vakti, meskun mahal dışı, bölünmüş asfalt kaplama yolda seyir halindeyken, direksiyon hakimiyetini kaybedip, aracın menfeze düşmesiyle meydana gelen kazada 2 kişinin öldüğü 3 kişinin de yaralandığı ve bilinçli taksirin koşullarının bulunmadığı somut olayda; 5237 sayılı TCK"nın 22/6. maddesinin birinci cümlesindeki şahsi cezasızlık hükmünün uygulanabilmesi için, neden olunan neticenin münhasıran failin kişisel ve ailevi durumu bakımından artık bir cezanın hükmedilmesini gereksiz kılacak derecede mağdur olmasına yol açması gerektiği, sanığın eylemi sonucu annesi ve yeğeninin öldüğü, eylemin bölünerek annesinin ölümü ile ilgili fiilin dikkate alınmayıp, yalnızca yeğeni ...’ın ölümünden sorumlu tutularak karar verilemeyeceği gözetilerek, mahkemece sanık hakkında TCK"nın 85/2 maddesi gereğince mahkumiyetine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemekle birlikte, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş şekli, meydana gelen zararın ağırlığı, sanığın taksire dayalı kusurunun yoğunluğu nazara alınmak suretiyle adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği nazara alınıp, tam kusurlu sanık hakkında alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ve mahalli Cumhuriyet savcısının sanık hakkında TCK"nın 22/6. maddesinin uygulanması gerektiğine ve kararın yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında takdiri indirim hükmünün uygulanmasına ilişkin hüküm fıkrasında, 5237 sayılı TCK" nın 62/1. uygulama maddesinin gösterilmemesi,
2-Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesi akabinde taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmının tamamının tahsil edileceği ihtarı yapılması gerekirken, infazı kısıtlar biçimde ""taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde tamamının tahsiline” karar verilmesi ile ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği hususuna hükümde yer verilmemek suretiyle TCK"nın 52/4. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 2.paragrafındaki “TCK"nın” ibaresinden sonra gelmek üzere, “62/1” ibaresinin eklenmesi, hükmün 6.paragrafındaki “tahsiline” ibaresinin “tahsil edileceğinin” olarak değiştirilmesi, yine aynı paragrafın devamına da, “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnamedeki isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.