Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/2654 Esas 2021/659 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 12. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce bozmaya uyularak verilen 17.12.2015 tarih ve 2014/899-2015/1024 sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında 26.08.2008 tarihinde 5 yıl süreli franchise sözleşmesi imzalandığını, bu sözleşme devam ederken 28.08.2011 tarihinde 4 yıllık yeni bir sözleşme imzalandığını, davalı tarafın sözleşme ilişkisi devam ederken tek taraflı olarak haklı bir sebebe dayanmaksızın sözleşmeyi feshettiğini, davalı tarafın fesih ihtarnamesinde belirttiği davacı hakkındaki iddialarının gerçeği yansıtmadığını, davalı tarafın sözleşme gereğince kendisine düşen yükümlülükleri yerine getirmediğini, bu hususların davalıya bildirilmesine rağmen davalı tarafça buna uyulmayarak davacıdan ürün alımının durdurulduğunu ileri sürerek feshin haksızlığının tespiti ile fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 25.000,00 TL tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, öncelikle taraflar arasında fesih tarihinde geçerli olan sözleşmenin tespit edilmesi gerektiğini, sözleşmenin feshinin haklı ve objektif nedenlere dayandığını, davacı tarafın piyasa fiyatlarının üzerinde ürün satışı yaptığını, davacı tarafça davalı adına ceza bedeli açıklaması ile faturalar kesildiğini, davacı tarafın taraflar arasında geçerli olmayan bir sözleşmeye dayandığını, davacının tazminat taleplerinin yerinde olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasındaki sözleşmenin feshinin haklı olup olmadığı ve davacı tarafça talep edilen tazminat miktarının tespit edilebilmesi amacıyla öncelikle davalı tarafın ticari defterleri üzerinde bilirkişi incelemesi yapılabilmesi amacıyla Antalya Ticaret Mahkemesine talimat yazılmasına karar verildiği, talimat masrafı için 14.05.2015 tarihli celsede davacı vekiline kesin süre verildiği ve kesin süreye riayet edilmediği takdirde mevcut delillerle karar verileceği ihtar edilmiş olmasına rağmen davacı tarafça havale masrafının kısmen yatırıldığı, eksik kısım için 06.07.2015 tarihli celsede davacı tarafa yeniden kesin süre verildiği ancak davacı tarafça talimat gideri yatırılmadığı bu kez davacının ticari defterlerinin incelenmesi amacıyla 05.11.2015 tarihli celsede belirtilen bilirkişi ücretinin yatırılması için davacı tarafa kesin süre verildiği ancak davacı tarafça kesin sürede bilirkişi ücreti yatırılmadığı, davanın ispat edilemedği gerekçesiyle reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili temyiz kanun yoluna başvurmuştur.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 27,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 01.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.