Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10195 Esas 2021/1780 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10195
Karar No: 2021/1780
Karar Tarihi: 22.02.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10195 Esas 2021/1780 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2019/10195 E.  ,  2021/1780 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK’nın 89/4, 22/3, 62, 50/1-a, 52, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet


    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
    Dosya içeriğine göre, 3,00 promil alkollü olan sanığın sevk ve idaresindeki minibüs ile meskun mahal içinde, gece vakti, aydınlatmanın bulunduğu, iki yönlü parke kaplı caddede seyir halindeyken, şerit ihlali yaparak karşı yönden seyir halinde olan otomobilin sol arka çamurluk kısmına çarpması sonucu iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmalarına neden olduğu olayda,
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, süre tutum dilekçesi vererek kararı temyiz eden sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine,ancak;
    Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
    Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 5. paragrafındaki “4000 TL” ibaresinden önce gelmek üzere hükme “200 gün karşılığı” ibaresinin ilave edilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.