Güveni kötüye kullama - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/8876 Esas 2016/7462 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8876
Karar No: 2016/7462
Karar Tarihi: 09.06.2016

Güveni kötüye kullama - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/8876 Esas 2016/7462 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın bir büfede çalışırken sık sık kamera kayıtlarını bozarak para aldığı tespit edilmiş ve güveni kötüye kullanma suçu oluşmuştur. Mahkeme sanığı TCK'nın 155/2, 43/1, 62/1, 52/2, 51/1-3 maddeleri uyarınca 1 yıl 15 gün hapis ve 100 TL adli para cezasıyla cezalandırmıştır. Ancak mahkeme TCK'nın 53/1-c bendindeki \"velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan\" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemesi nedeniyle bu hususları bozmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK 155/2, 43/1, 62/1, 52/2, 51/1-3, 53/1-c.

23. Ceza Dairesi 2015/8876 E. , 2016/7462 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullama
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 43/1, 62/1, 52/2, 51/1-3 maddeleri uyarınca 1 yıl 15 gün hapis ve 100 TL adli para cezası, hapis cezasının ertelenmesi iki yıl denetim süresi belirlenmesi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın işlettiği büfede çalışan satış ve para tahsil yetkisine sahip sanığın sık sık kamera kayıtlarını bozarak kasadan para sayma bahanesiyle değişik tarihlerde para aldığı anlaşıldığından hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmekle beraber, TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması nedeniyle bu hususlar,

Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin (c) bendinin hükümden çıkartılarak yerine "TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.