Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/28491 Esas 2020/14040 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/28491
Karar No: 2020/14040
Karar Tarihi: 23.06.2020

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/28491 Esas 2020/14040 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/28491 E. ve 2020/14040 K. sayılı kararda, sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkumiyet kararı verildiği belirtiliyor. TCK'nın 109/2 ve 109/3-a maddelerine göre cezasının türü ve üst sınırı itibariyle asli zamanaşımı süresinin 15 yıl olduğu vurgulanarak, bu hususa iştirak edilmediği ifade ediliyor. Mahkeme, sair temyiz itirazlarını reddederken, daha önce verilen mahkumiyet kararının sadece sanık tarafından temyiz edilerek aleyhine adli para cezası hükmüne dönüştürülen kısmının sanık lehine kazanılmış hak oluşturduğunu, dolayısıyla bu hususun CMUK'nın 326/son madde ve fıkrası uyarınca düzeltilmesi gerektiğini belirtiyor. Kararda, sanık hakkındaki infazın 6.750 TL adli para cezası üzerinden yapılması ve 12 eşit taksit halinde ödenmesine karar veriliyor. Kanun maddeleri olarak da TCK'nın 109/2, 109/3-a, CMUK'nın 326/son madde ve fıkrası ile 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi gösteriliyor.

8. Ceza Dairesi 2019/28491 E. , 2020/14040 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Suç tarihi itibariyle sanığa yüklenen TCK.nın 109/2, 109/3-a maddelerinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırı itibariyle asli zamanaşımı süresinin 15 yıl olduğu anlaşılmakla tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi, ancak;
Ceza Genel Kurulu"nun 03.04.2018 tarih ve 2017/853 Esas, 2018/135 Karar sayılı ilamı ve 09.02.2016 tarih ve 2014/71 Esas, 2016/42 Karar sayılı ilamı da gözetildiğinde; bozmadan önce verilen ve yalnızca sanık tarafından temyiz edilip hakkında hükmedilen mahkumiyetin hapisten çevrilme 6.750-TL adli para cezasının aleyhe temyiz olmaması nedeniyle bu hususun CMUK.nın 326/son madde ve fıkrası uyarınca sanık lehine kazanılmış hak oluşturduğunun gözetilmemesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükme sonuç cezanın belirlendiği bölümden sonra gelmek üzere “CMUK.nın 326/son maddesi uyarınca sanık hakkındaki infazın 6.750TL adli para cezası üzerinden yapılmasına ve 12 eşit taksit halinde ödenmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.