Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2020/1309 Esas 2020/4392 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/1309
Karar No: 2020/4392

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2020/1309 Esas 2020/4392 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararların temyiz edilemeyeceğini belirtti. Somut dava muvazaa iddiasına dayalı bir alacak davası niteliğindeydi ve temyiz kesinlik sınırı, kabul ya da reddedilen alacak tutarına göre belirlenmeliydi. Davalı şirketin özelleşme tarihine kadar olan dönem için talepte bulunulduğu ve özelleştirme tarihinden sonraki dönemin uyuşmazlık konusu olmadığı anlaşıldı. Verilen hükümün ileriye yönelik etkisi olmadığından, temyiz kesinlik sınırı olan 58.800,00 TL kapsamında kaldığından, davacının temyiz istemi reddedildi.
Kanun Maddeleri:
- 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-(a) maddesi (temyiz kesinlik sınırı)
- 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 366. maddesi (tutar ve miktar sınırı)
- 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 352. maddesi (kararın bir örneğinin gönderilmesi)

(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi 2020/1309 E. , 2020/4392 K.

"İçtihat Metni"

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : İzmir 9. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

İLK DERECE
MAHKEMESİ : Milas 1. Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Y A R G I T A Y K A R A R I

Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Somut dava muvazaa iddiasına dayalı alacak (eda) davası niteliğinde olduğundan, temyiz kesinlik sınırı kabul ya da reddedilen alacak tutarına göre belirlenmelidir.
Dosya içeriğine göre, davalı Elektrik Üretim A.Ş."nin özelleşme tarihine kadar olan dönem için talepte bulunulduğu, özelleştirme tarihinden sonraki dönemin uyuşmazlık konusu olmadığı ve somut davada verilen hükmün temyiz kesinlik sınırını aşacak mahiyette ileriye yönelik etkisinin bulunmadığı anlaşılmakla; reddedilen ve temyize konu edilen toplam miktar Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 58.800,00 TL kapsamında kaldığından davacının temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 05.03.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.