Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2013/14352 Esas 2014/240 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sakarya 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ :30.04.2013
NUMARASI :Esas no:2012/592 Karar no:2013/315

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, taraflarca, her iki ortak çocuğun velayetleri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalının müşterek çocuk İlayda"nın velayetine yönelik temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacının ortak çocuk Doğukan"ın velayetine ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
Tarafların 15.03.2012 tarihinde boşandıkları ve ortak çocukların velayetlerinin annelerine verildiği, davacı babanın ise 24.08.2012 tarihinde işbu davayı açtığı, mahkemece ortak çocuklardan İlayda Nur"un velayetinin davacı babaya verildiği, Doğukan"ın velayetin değiştirme talebinin reddedildiği anlaşılmaktadır.
Ortak çocuklardan İlayda Nur 02.04.1998, Doğukan ise 02.09.2002 doğumludur. Her iki çocuk idrak çağında olup, her ikisi de babaları ile birlikte yaşamak istediklerini beyan etmişlerdir. Dosyaya sunulan uzman bilirkişi raporlarında velayetlerin babalarına verilmesinin çocukların yararına olacağı belirtilmektedir. O halde, Çocuk Haklarının Kullanılmasına İlişkin Avrupa Sözleşmesinin 3. ve 6. maddeleri, Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesinin 12. maddesi dikkate alınarak, çocukların kendilerini ilgilendiren konulardaki beyanlarına değer verilmesi ve kardeşlik duygularının gelişmesi için kardeşlerin birbirlerinden ayrılmaması kıstası da dikkate alındığında, ortak çocuklardan Doğukan"ın da velayetinin davacı babaya verilmesi gerekirken, yazılı olduğu şekilde Doğukan"ın velayetinin davalıda bırakılması çocuğun üstün yararı dikkate alındığında doğru olmamıştır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple Doğukan"ın velayeti yönünden BOZULMASINA, davalının İlayda Nur"un velayeti yönündeki temyizinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 119.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 13.01.2014 (Pzt.)