Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/12626 Esas 2022/1136 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık, Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 311. maddesine göre, eski hale getirme talebiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde inceleme mercisi Yargıtay'ın ilgili dairesi olduğundan; Mahkemenin 28.10.2014 tarih, 2008/162 Esas ve 2014/26 Karar sayılı “temyiz talebinin reddine” ilişkin ek kararı kaldırılarak ve 7201 sayılı Tebligat Kanunun'un 10. maddesindeki "Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır" hükmü ile 6099 sayılı Kanun'la yapılan değişiklik sonucunda aynı maddeye eklenen "Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır" hükmüne aykırı olarak, yokluğunda verilen hükmün sanık ...’ün dosyada bilinen en son adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunun'un 21/1. maddesine göre tebliğ edilmesi gerekirken, doğrudan MERNİS adresine Tebligat Kanunun'un 21/2. maddesine göre yapılan tebliğ işleminin usulsüz olduğu anlaşılmakla, sanık ... müdafisinin öğrenme üzerine verdiği temyiz dilekçesi süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;
A)“Bilişim Sistemleri Banka veya Kredi Kurumlarının Araç Olarak Kullanılması Suretiyle Dolandırıcılık” suçundan verilen mahkûmiyet hükümlerine yönelik sanık ... müdafisi ve sanık ...’ın temyizlerinin incelenmesinde;
02.06.2006 olan suç tarihinin, gerekçeli karar başlığında "02.06.2008" şeklinde yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiştir.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmalarda ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanıklar tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezaların kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanıklar ... müdafisi ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükümlerin ONANMASINA,
B)“Resmi Belgede Sahtecilik” suçundan verilen mahkûmiyet hükümlerine yönelik sanık ... müdafisi ve sanık ...’ın temyizlerinin incelenmesinde;
Sanıklara yüklenen “Resmi Belgede Sahtecilik” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, 02.06.2006 suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık ... müdafisi ile sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 25.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.