Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/4466 Esas 2017/10267 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2-b, 62/1,52/2,53/6 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin mahkumiyet kararının kanuna aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde TCK"nın 52/4. maddesi gereğince cezanın hapse çevrileceği ihtarının hükümde belirtilmemesi ,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 4. paragrafının sonuna "" sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde cezanın TCK"nın 52/4. maddesi gereğince hapse çevrileceğinin ihtarına "" ibaresinin ilave edilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.