MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Ticaret Mahkemesi Sıfatıyla)

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı, tefecilik yapan davalıya borcunu fazlasıyla ödemesine rağmen kendisinden aldığı senedi takibe koyduğunu, şikayeti üzerine davalı aleyhine açılan tefecilik suçundan davalının mahkum olduğunu iddia ederek borçlu olmadığının tespiti ile davalının tazminata mahkum edilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevabında, tefecilik suçlamasıyla aldığı cezaya ilişkin kararın iş bu menfi tespit davasına delil olma özelliği bulunmadığını, tefecilikte dahi borcun bir kısmının gerçek olduğunu, davanın zamanaşımına uğradığını, davacının borç para aldığını ikrar ettiğini, senedi geçersiz kılacak hiçbirşey olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davalı ile aralarındaki hukuki ilişkiyi ve senet altındaki imzayı kabul etmesi ve ödediğini iddia etmesi nedeni ile ispat yükünün davacıya ait olup, davalıya borçlu olmadığı ve senet bedelinin ödendiğini usulüne uygun şekilde yazılı delil ile ispat edemediği, davacı yanca açıkça yemin deliline de dayanılmadığı, davalı hakkında tefecilik suçundan dava açılıp, davalının mahkumiyetine karar verilmiş ise de, davaya konu senedin ceza dosyasının konusu olmadığı gibi o dosyada davaya konu senede değinilmediği, davalının ceza almasının tek başına eldeki senedin karşılığının ödendiği anlamını taşımayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacının yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 05.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.