MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal,
mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müştekinin 25.04.2010 günü saat 19.30"da ikametini kilitleyip kapattığı, aynı gün saat 21.50 sularında evine geldiğinde balkon kapısı zorlanmak suretiyle açılarak hırsızlık yapıldığını anladığı, sanığın atılı suçlamayı kabul etmediği, suç tarihinde ... ilinde güneşin saat 19.45"te battığı, TCK’nın 6/1-e maddesi hükmü ile gecenin saat 20.45"te başladığı, hırsızlık suçundan eylemin gece sayılan zaman dilimi içerisinde gerçekleştirildiği kesin olarak belirlenemediğinden bu durumun sanık lehine olarak değerlendirilerek, gündüz vakti girdiğinin kabul edilmesi gerekirken yazılı şekilde hırsızlık suçu nedeniyle TCK"nın 143 ve konut dokunulmazlığını bozma suçu yönüyle de TCK"nın 116/4. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayinine hükmedilmesi,
2-Karar tarihine göre; konut dokunulmazlığını bozma suçunun niteliği itibariyle maddi bir zararın sözkonusu olmaması hususu da göz önüne alındığında hüküm kurulurken, CMK"nın 231. maddesinin uygulanmasına engel olarak sanığın adli sicil kaydındaki HAGB kararının gerekçe olarak gösterildiği ancak, yasal şartlara göre sanığın geçmişte kasıtlı suçtan mahkumiyetinin bulunmasının CMK"nın 231. maddesinin uygulanmasına engel teşkil ettiği, HAGB kararının kasıtlı suçtan mahkumiyet olarak değerlendirilemeyeceğinin düşünülmemesi,
3-Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından hüküm kurulurken sabıkasız olmasına rağmen yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile sanığın sabıkalı oluşundan bahisle TCK"nın 50 ve 51. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
4-Kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi
altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve T.C. ... Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 11.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.