MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Beraat, davanın reddi, ceza vermekten vazgeçilmesi

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre ve soruşturma evresinde kendisine yönelik tehdit, hakaret, hırsızlık suçlarını işleyen sanıktan şikayetçi olup, yargılama aşamasında da önceki beyanını tekrar eden müşteki ..."in, temyiz dilekçesinin içeriğine göre, CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılan olarak kabulüne karar verilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
1-Sanık hakkında tehdit suçundan verilen beraat, hırsızlık suçundan verilen davanın reddi hükümlerinin usul ve Kanuna uygun bulunduğu,
Anlaşıldığından, katılan ..."in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Sanığa yükletilen hakaret eylemine yönelik ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
TCK"nın 129/3. maddesi uyarınca, doğrudan ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, hapis cezası tayin edildikten sonra "ceza vermekten vazgeçilmesine" şeklinde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, katılan ..."in temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, "TCK’nın 125/1. maddesi gereğince ceza verilmesine" ilişkin kısmın hükümden çıkarılması ve "ceza vermekten vazgeçilmesine" ibaresinin "5271 sayılı CMK"nın 223/4. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına" şeklinde değiştirilmesi biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 18/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.