MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2, 58, 53/1 maddeleri gereğince 2 yıl hapis ve 1000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin.

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."nın katılanın oturduğu siteden ev tuttuğu ve kendisini ... olarak çevreye tanıtıp, .....Bölge Müdürlüğünde mühendis olarak çalıştığını, ..."dan Samsun"a atandığını söylediği, sanığın alışverişlerini katılana ait marketten yapması nedeni ile tanıştıkları ve katılan ile aralarındaki samimiyetin bu şekilde ilerlediği, sanığın katılana yol çalışması yapılacağını ve damperli bir kamyon alması halinde kendisini 6.000-7.000 TL maaşla işe sokabileceğini söyleyerek katılanı bu duruma inandırıp, birlikte ..."a kamyon bayiine giderek katılan adına 15/01/2011 tarihi için kamyon siparişi verdikleri, daha sonra sanığın katılana ...."daki başka bir ikinci el kamyon galerisinde 119.500 TL’ye damperli kamyon bulduğunu, “boşuna yeni araca 200.000 TL verme” diyerek katılanı ikna ettiği, bunun üzerine sanık ile katılanın suç tarihinde ... İlçesinde faaliyet gösteren .... isimli oto galerisine gittikleri, burada kamyon için 119.500 TL’ye anlaştıkları, katılanın oto galerinin sahibi tanık ..."a 1.000 TL kapora verdiği, kamyonun 2011 yılı Ocak ayının 15’inde teslim edileceği yönünde anlaştıkları ve oradan birlikte ayrıldıkları, ancak sanığın aynı gün yaklaşık bir saat sonra katılanın bilgisi dışında tekrar aynı işyerine giderek kamyonu almaktan vazgeçtiklerini söyleyip, katılanın verdiği 1.000 TL kaporayı geri aldığı, katılanın belirlenen günde araç satışı için işyerine gittiğinde durumun ortaya çıktığı anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmekle beraber, ayrıca TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması nedeniyle bu hususlar,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin (c) bendinin hükümden çıkartılarak yerine "TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.