Şantaj - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2012/35440 Esas 2014/5147 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 4 - 2010/224344
MAHKEMESİ : Adana 9. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 12/02/2010
NUMARASI : 2008/871 (E) ve 2010/153 (K)
SUÇ : Şantaj

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Bir eylemin teşebbüs aşamasına gelip gelmediği konusunda 5237 sayılı TCK ile, 765 sayılı TCK döneminde kabul edilen icra hareketi ile hazırlık hareketinin ayrımında kullanılan “faildeki kastın şüpheye yer bırakmayacak biçimde ortaya çıkmasına” ilişkin sübjektif ölçütün terk edilerek, “doğrudan doğruya fiilin icrasına başlama” şeklindeki objektif ölçütün benimsenmesi karşısında;
Katılanın arkadaşının yanında çalışan tanık H.. K..’ı arayarak katılan ile ilgili bilgi ve uygunsuz resim isteyen ve tanığın katılana haber vermesi üzerine de, resim süsü verilmiş zarfın teslimi sırasında yakalanan sanığın eyleminin, katılanla irtibata geçilmemesi ve ona yöneltilmiş herhangi bir hareketin olmaması nedeniyle şantaj suçunun icrai hareketleri başlamadığından, anılan suça teşebbüs niteliğinde sayılamayacağı, ancak TCK’nın 136. maddesinde düzenlenen kişisel verileri hukuka aykırı olarak ele geçirmeye teşebbüs suçunu oluşturabileceği gözetilmeden, yerinde olmayan gerekçeyle şantaj suçuna teşebbüsten hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık A.. E.. müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.