Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/26456 Esas 2015/6453 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 3 - 2013/55604
MAHKEMESİ : Manisa(Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/11/2012
NUMARASI : 2011/25 (E) ve 2012/1022 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Mağdurdan gelen haksız bir hareket bulunmadığından, sanıklar hakkında haksız tahrik hükümlerinin tartışılması gerektiğine ilişkin tebliğnamenin 2 nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine; Ancak;
1) 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunun 17/3 maddesindeki "Davaların birlikte yürütülmesinin zorunlu görülmesi hâlinde, genel mahkemelerde, yargılamanın her aşamasında, mahkemelerin uygun bulması şartıyla birleştirme kararı verilebilir. Bu takdirde birleştirilen davalar genel mahkemelerde görülür." hükmüne muhalefetle davaların suça sürüklenen çocuk hakkında yürütülen 2011/25 esas sayılı dosyası üzerinde birleştirilerek yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre;
2) Mağdurun soruşturma aşamasındaki beyanı ve tanık A.. B.."ın ifadelerine göre, suça sürüklenen çocuk Coşkun"un müştekiye yönelik yaralama eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı, iddianamenin de bu şekilde hazırlandığı dikkate alınarak suça sürüklenen çocuk Coşkun hakkında 5237 sayılı TCK"nin 35. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde fazla ceza tayini,
3) Suç tarihi itibariyle 18 yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuk Coşkun"un adli sicil kaydında hapis cezası mahkumiyetinin bulunmamasına göre; mahkum edildiği 1 yılın altındaki hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nin 50/3 maddesi gereğince aynı maddede öngörülen seçenek yaptırımlara çevrilmesi zorunluluğunun gözetilmemesi,
4) Suç tarihinde 18 yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuk Coşkun hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53/1 maddesi hükmünün aynı kanunun 53/4 maddesi uyarınca uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk Coşkun müdafii ve sanık Murat"ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten 5320 Sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 Sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 19.02.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.