MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 08/07/2014 tarih ve 2012/303-2014/397 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 04.01.2002 tarihinde kurulan ...nin müdürü olduğunu, 22.3.2002"de müvekili ile davalı şirket arasında sözleşme aktedildiğini, her ne kadar sözleşme, bir iş ortaklığı sözleşmesi gibi görünse de esasen gerekli yasal bildirimler yapılmadığından inançlı akit niteliğinde olduğunu, sözleşme kapsamındaki harici ortaklık çalışmasının teminatı olarak, müvekkilinin kendisine ait taşınmazını davalı şirketin yetkili ortaklarına devrettiğini ayrıca, müvekkilinin müdürü olduğu şirket ortağı ...."nin sahip olduğu hisselerinin yarısını davalı şirkete devrettiğini, buna karşın davalı şirketin finansal organizasyon ve ödeme dengesini sağlama yükümlülüğünü yerine getirmediğini, sermaye borcunu ödemediğini, teminat riski ortadan kalkmış olmasına rağmen sözleşme konusu taşınmazı müvekkiline iade etmediğini, iş ortaklığı kurulmadığı için müvekkilinin yaptığı harcamaları müdürü olduğu şirket adına muhasebeleştirildiğini, bu nedenle müvekkilinin zarara uğradığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, 20.000,00 TL maddi tazminatın kademeli şekilde hesaplanarak yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, 22.3.2002 tarihli dava konusu protokolde tarafların dava konusu taşınmazın tapu devrinin ve yeniden iadesinin hangi şartlarda yerine getirileceği konusunda mutabakata vardıklarını, protokol şartlarının davacının kusuru nedeniyle yerine getirilemediğini, davacının borçlarının ve tüm zararlarının müvekkilince ödendiğini bu nedenle müvekkilinin davalıya herhangi bir borcu olmadığını, aksine müvekkilinin davacıdan alacaklı olduğunu ve zamanaşımı süresinin geçirilmiş olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre; tarafların ticaret sicil kayıtları ve ticari defterleri üzerinde yapılan inceleme neticesinde, davacının davalı şirketten alacağı bulunmadığı, davacının alacağın kaynağını ispata yarar delil de sunmadığı, gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,40 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 23/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.