Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1075 Esas 2022/1163 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Sanıklar hakkında “2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura kullanma” suçlarından açılan kamu davasında; sanık ...'ün savunmasında, ortağı olan diğer sanıkla birlikte şirketi idare ettiklerini, suça konu faturaların gerçek bir ticari ilişkiye dayandığını, sahte fatura kullanmadıklarını beyan etmesi, sanık .....'ın soruşturma ve kovuşturma evresinde alınan savunmalarında, iddianamede bahsi geçen .... Lojistik şirketinin ortağı ve şirket müdürü olduğunu, şirketlerinin faaliyet alanının akaryakıt üzerine olduğunu, akaryakıt istasyonları olduğunu, satın aldıkları akaryakıt karşılığı kendilerine verilen faturaların sahte olduğunu bilmelerinin mümkün olmadığını, kayıtlarından intikal ettikleri faturaları sürekli mal aldıkları kişilerden aldıklarını, ödemeleri de peyder pey nakit olarak elden verdiklerini, çek kullanmadıkları için banka kanalı ile ödeme yapmadıklarını ancak mesleki olarak düşünemedikleri için bunlardan ödediklerine dair belge almayı ihmal ettiklerini, kesinlikle kayıtlarına intikal ettikleri faturaların gerçek bir mal alımı karşılığı olduğunu, bu nedenle üzerine atılı suçlamayı kabul etmediğini savunması, ancak mahkemeye verdiği 25.02.2015 tarihli dilekçesi ile söz konusu şirkette 2005 yılında asgari ücretle sigortalı olarak işe başladığını, 2008 yılı Aralık ayı ortalarına kadar çalıştığını, kendisine şirket müdürü olacağının söylenerek bazı belgeler imzalatıldığını, sonradan şirkete %40 ortak yapıldığını öğrendiğini, şirket sahiplerinin üzerinde baskı kurduklarını, bu nedenle herhangi bir makama başvuru yapmadığını, asgari ücretle çalışırken bir anda %40 hisse ile ortak olmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, bu nedenle hile ve zorlama ile kendisini şirket ortağı yapan kişilerden şikayetçi olduğunu, faturaların alınıp verilmesi hususunda herhangi bir yetkisi ve bilgisi olmadığını, atılı suçun bu nedenle kendisi tarafından işlenmesinin mümkün olmadığını, kendisini zorlayan kişinin şirketin %60 ortağı olan ... olduğunu beyan etmesi karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde belirlenmesi bakımından;
1)Faturaları düzenleyen ....Akaryakıt Ür. Oto. Gıd. İnş. Nak. San. Tic. Ltd. Şti. hakkında tanzim edilen vergi inceleme raporunun ilgili vergi dairesinden getirtilmesi,
2)Aynı mükellef hakkında ilgili takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise dosyasının getirtilerek incelenmesi ve ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosyaya alınması,
3)Gerektiğinde, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için; faturaları düzenleyen mükellefe ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler ile faturaları düzenleyen mükellefin yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığına ilişkin belgelerin getirtilmesi, faturaları düzenleyen mükellef ile kullanan mükellefin ticari defter ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması,
4) ..... Akaryakıt Ür. Oto. Gıd. İnş. Nak. San. Tic. Ltd. Şti.'nin yetkili temsilcisi ile sanıkların muhasebecisinin açık adres ve kimlik bilgileri tespit edilip CMK'nin 46/1-c ve 48. maddeleri uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmeleri; şirketi fiilen idare edenin ve suça konu faturaları alan kişinin kim olduğunun, sanıkların şirketle olan ilişkisinin kapsamının sorularak savunma doğrultusunda beyanlarının tespit edilmesi,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanıkların hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile mahkûmiyet hükümleri kurulması,
5)Kabule göre de;
a) Sahte fatura düzenleme ve sahte fatura kullanma suçlarında her takvim yılında işlenen suçların birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu gözetilmeden, hangi yıldan hüküm kurulduğu da belirtilmeksizin tek hüküm kurulması,
b)213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/b maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 43. maddesi uyarınca tayin olunan 3 yıl 9 ay hapis cezasından aynı Kanun'un 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılması esnasında sonuç cezanın 3 yıl 1 ay 15 gün yerine, "2 yıl 13 ay 15 gün" olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini yasaya aykırı,
c)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, aleyhe temyiz olmadığından ceza miktarı itibarıyla sanıkların kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 25.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.