Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/16557 Esas 2015/2393 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/16557
Karar No: 2015/2393
Karar Tarihi: 23.02.2015

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/16557 Esas 2015/2393 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı bankanın müşterisinin hesabından izinsiz olarak üçüncü kişilere para aktardığı iddiasıyla açılan davada, mahkeme bankanın güvenlik önlemlerini yeterli bulmuş ancak müşterinin koruma yükümlülüğünü ihlal edip etmediğinin ispatlanmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne ve davalı bankadan 4.386 TL'nin yasal faizi ile tahsiline karar vermiştir. Davalı bankanın temyiz itirazları mahkemece reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri: Davacı müşterinin koruma yükümlülüğünü ihlal etmediğinin ispatı gerektiği, bu yönde somut bir delil bulunmadığı durumlarda zararın müşteriden talep edilemeyeceği hükümleri Türk Borçlar Kanunu'nun ilgili maddeleri (madde 117 ve devamı).

11. Hukuk Dairesi 2014/16557 E. , 2015/2393 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada . Sulh Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 26/12/2013 tarih ve 2013/1670-2013/1848 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı, davalı Bankada bulunan mevduatının internet bankacılığı yoluyla bilgisi ve onayı dışında üçüncü kişilerin hesaplarına aktarıldığını ileri sürerek 4.386 TL"nin olay tarihinden itibaren işleyecek faiziyle birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin gerekli güvenlik önlemlerini aldığını, davacının sunulan bir kısım güvenlik önlemlerini kullanmayı tercih etmediğini, kusurun davacıya ait olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, bankaya tevdi edilen mevduatın üçüncü kişelerce çekilmesi halinde zararın bankanın malvarlığında meydana geldiği, bu zararın müşteriye yansıtılabilmesi için müşterinin koruma yükümünü ihlal ettiğinin ispatı gerektiği, bu yönde somut bir delil bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, 4.386 TL"nin 24.03.2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 274,80 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 23.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.