Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2015/258 Esas 2015/13678 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İSTANBUL 4. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/11/2013
NUMARASI : 2010/315-2013/466

Taraflar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ................ "in raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

-KARAR-
Dava, ecrimisil isteğine ilişkindir.
Davacı, mirasbırakanlarından intikal eden 12 parsel sayılı taşınmazdaki 4,5 ve 6 nolu bağımsız bölümlerinin davalı tarafından tek başına kullanılmak suretiyle tasarruf edildiğini, daha önceki dönemlere ilişkin ecrimisil davasının lehine sonuçlandığını ileri sürerek ecrimisile karar verilmesini istemiştir.
Davalı, taşınmaza müdahalesi bulunmadığını, fiili durumun değiştiğini, iddiaların doğru olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, ecrimisil koşullarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; kat mülkiyeti kurulu olan 5 katlı kagir apartman vasıflı 258 ada 12 parsel sayılı taşınmazın 4 ve 5 numaralı mesken vasıflı bağımsız bölümlerin tarafların miras bırakanları Mehmet Fettahoğlu ve Remziye Fettahoğlu adlarına paylı olarak kayıtlı olduğu, taşınmazda 6 numaralı bağımsız bölüm mevcut olmadığı, davacının 4,5 ve 6 numaralı bölümler için 10.08.2006 ila 15.07.2010 tarihleri arası dönem için 7.000.TL ecrimisil talebiyle eldeki davayı açtığı, 13.06.2013 tarihli dilekçesi ile “5 nolu daire için taleplerini atiye bıraktıklarını” belirterek 4 ve 6 nolu daireler için ecrimisil talebini 14.062.TL olarak ıslah ettiği, taraflar arasında daha önce görülen İstanbul 6. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2011/406 Esas, 2012/100 Karar sayılı dosyası ile 4 nolu bağımsız bölüm ile 6 numaralı bölüm olarak adlandırılan çatı katı için ecrimisile hükmedildiği ve hükmün 17.07.2012 tarihinde kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Bilindiği üzere; 6100 Sayılı HMK’nun 123.maddesinde “Davacı, hüküm kesinleşinceye kadar, ancak davalının açık rızası ile davasını geri alabilir.” düzenlemesine yer verilmiş, anılan yasa hükmü uyarınca davayı geri almanın sonuç doğurabilmesi davalının açık muvafakatına bağlanmıştır.
Somut olayda, davacı vekili 5 nolu daire için ecrimisil taleplerini 13.06.2013 tarihli dilekçesi ile atiye terk ettiğini beyan etmiş, davalı tarafça bu beyana karşı açıkça muvafakat edilmemiş, davanın reddi gerektiği savunulmuştur.
Öte yandan, davalı çekişme konusu bağımsız bölümleri kullanmadıklarını, fiili durumun değiştiğini savunarak bu yönde tanık isimleri bildirdiği halde mahkemece bu yönde araştırma yapılmamış ve tanıklar dinlenmemiştir.
Hâl böyle olunca, öncelikle çekişme konusu bağımsız bölümlerin ecrimisil talep edilen dönem itibariyle davalının tasarrufunda olup olmadığının bu yönde bildirilen tanıklar da dinlenmek suretiyle açıklığa kavuşturulması, ayrıca 5 numaralı bağımsız bölüm ile ilgili atiye terk beyanına davalının açık muvafakatı bulunmadığı gözetilerek işin esası yönünden inceleme yapılarak olumlu ya da olumsuz bir karar verilmesi gerekirken, anılan hususlar gözardı edilerek neticeye gidilmiş olması doğru değildir.
Davalının temyiz itirazı açıklanan nedenlerle yerindedir. Kabulü ile hükmün (6100 Sayılı HMK’nun geçici 3.maddesi yollamasıyla) 1086 Sayılı HUMK’nun 428.maddesi uyarınca BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 26.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.