Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/42628 Esas 2022/1181 Karar Sayılı İlamı

İtiraz Eden : Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
İtiraz Edilen Daire Kararı : Yargıtay (Kapatılan) 15. Ceza Dairesinin 2020/11631 Esas ve 2021/2856 Karar sayılı kararı
İtirazla ilgili Mahkeme Kararı : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesinin 2020/406 Esas ve 2020/926 Karar sayılı kararı
Suç : Nitelikli dolandırıcılık

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanıklar ..., ... ve ... haklarında Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucu 12.11.2019 tarihli, 2019/52 Esas ve 2019/572 Karar sayılı ilamı ile sanıkların mahkumiyetlerine hükmedilmiş, istinaf incelemesi sonucunda İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesinin 07.05.2020 tarihli, 2020/406 Esas ve 2020/926 Karar sayılı kararı ile istinaf başvuruları esastan reddedilmiş bu kararların temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 15. Ceza Dairesinin 2020/11631 Esas ve 2021/2856 Karar sayılı ilamı ile bu sanıklar yönünden sanıkların müdafilerinin temyiz istemlerinin süre yönünden reddine karar verilmiş; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca, Dairenin bu sanıklar yönünden kararına karşı "Temyiz yasa yolunu düzenleyen CMK 291. maddesine göre, hükmün açıklanmasından veya hüküm tarafların yokluğunda verilmişse tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içerisinde taraflarca temyiz yasa yoluna başvurulabilecektir. 2019 yılı sonu itibariyle başlayıp tüm dünyayı etkilediği gibi ülkemizi de etkileyen Covit-19 salgını sebebiyle salgınla mücadele kapsamında, 7226 Sayılı Kanun'un geçici 1. maddesinde;
"(1) Covid-19 salgın hastalığının ülkemizde görülmüş olması sebebiyle yargı alanındaki hak kayıplarının önlenmesi amacıyla;
Dava açma, icra takibi başlatma, başvuru, şikâyet, itiraz, ihtar, bildirim, ibraz ve zamanaşımı süreleri, hak düşürücü süreler ve zorunlu idari başvuru süreleri de dâhil olmak üzere bir hakkın doğumu, kullanımı veya sona ermesine ilişkin tüm süreler; 06.01.1982 tarihli ve 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu, 04.12.2004 tarihli ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve 12.01.2011 tarihli ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu ile usul hükmü içeren diğer kanunlarda taraflar bakımından belirlenen süreler ve bu kapsamda hâkim tarafından tayin edilen süreler ile arabuluculuk ve uzlaştırma kurumlarındaki süreler 13.03.2020 (bu tarih dâhil) tarihinden itibaren 30.04.2020 (bu tarih dâhil) tarihine kadar durur. Bu süreler, durma süresinin sona erdiği günü takip eden günden itibaren işlemeye başlar. Durma süresinin başladığı tarih itibarıyla, bitimine on beş gün ve daha az kalmış olan süreler, durma süresinin sona erdiği günü takip eden günden başlamak üzere on beş gün uzamış sayılır. Salgının devam etmesi halinde Cumhurbaşkanı durma süresini altı ayı geçmemek üzere bir kez uzatabilir ve bu döneme ilişkin kapsamı daraltabilir. Bu kararlar Resmî Gazete’de yayımlanır." şeklindeki düzenleme ile temyiz süreleri dâhil hak düşürücü sürelerin 13.03.2020-30.04.2020 tarihleri arasında duracağı, 30.04.2020 tarihinden itibaren ise duran sürelerin yeniden işlemeye başlayacağı, bu tarih itibariyla bitimine 15 günden az kalan sürelerin 15 güne uzatılacağı hükme bağlanmıştır. Ancak bu sürelerin salgınla mücadelede yeterli olmaması üzerine 2480 sayılı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi ile sürelerin durma tarihi 30.04.2020 tarihinden 15.06.2020 tarihine ertelenmiştir.
Sanıklar müdafilerine, temyiz sürelerinin Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi ile durduğu 27.05.2020 tarihinde kararın tebliğ edildiği, tebliğ tarihinden itibaren 15 günlük temyiz süresinin durması sebebiyle işlemediği, 15.06.2020 tarihinde işlemeye başlayan temyiz sürelerinin 30.06.2020 tarihinde sona erdiği gözetildiğinde sanık ... müdafisinin 25.06.2020 tarihinde, sanık ... müdafisinin 22.06.2020 tarihinde ve sanık ... müdafisinin 29.06.2020 tarihinde yaptıkları temyiz istemlerinin süresinde olduğu değerlendirilmiş, sanıklardan sadece ... müdafisi itiraz başvurusunda bulunulmasını talep etmişse de, CMK 308/1. maddesi uyarınca diğer sanıklar ... ve ...'ın benzer sebeplerle temyiz isteminin reddedildiği, bu sanıklar müdafilerinin temyiz istemlerinin de süresinde olduğu değerlendirilerek bu sanıklar yönünden de re'sen itiraz başvurusunda bulunulması gerektiği düşüncesi ile itiraz yasa yoluna başvurulması üzerine Dairemize gönderilen dava dosyası ve ekleri yeniden incelenerek gereği görüşüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz gerekçeleri yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZININ KABULÜNE,
Yargıtay (Kapatılan) 15. Ceza Dairesi’nin 2020/11631 Esas ve 2021/2856 Karar sayılı ilamının sanıklar ..., ... ve ... yönünden verilen ret kararlarının KALDIRILMASINA,
1) Sanık ...’nın katılan ...’a yönelik, sanık ...’in katılanlar ..., ..., ..., ..., ... ile ..... ve ...’e yönelik, sanık ...’ın ..., ..., ... ile ..... ve ...’e yönelik eylemlerinden ötürü kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin sanıkların müdafilerinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yargılamaların hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmalarda ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiillerin sanıklar tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezaların kanunî takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanıkların müdafilerinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, 5271 sayılı CMK'nin 302/1. maddesi uyarınca temyiz isteminin ESASTAN REDDİNE,
2) Sanık ...’ın ...’e yönelik eyleminden ötürü kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Sanık ...’i olay günü telefonla arayıp kendisini Karşıyaka emniyetinden Komiser ..... olarak tanıtan kişinin FETÖ adlı Terör Örgütüne yönelik yapılan operasyon kapsamında katılanın yardımcı olması gerektiğini söyleyip..... İlköğretim Okulu yanında sanık ...’e elden 34.200 TL vermesini sağladığı olayda; sanık ...’in yaklaşık bir aydır farklı tarihlerde sanıklar .... ve ......’nın yönlendirmesi ile dolandırıcılık olaylarını gerçekleştirdiklerini ancak katılan ...’nin dolandırılması olayına karışmadığını,......İlköğretim okuluna parayı almaya gitmediğini savunması, sanık ...’in de katılan ...’nin dolandırılması olayını ve bu olayda yanında kimin bulunduğunu hatırlamadığını beyan etmesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; sanık ...’in olay tarihinde kendisine ait olup fiziken kullanmakta olduğu şahsi cep telefonu olup olmadığının araştırılması ile tespiti halinde bu telefon hattına ait olay gününe dair BAZ istasyonu ve HTS kayıtları getirilerek sanık ...’in katılanın dolandırılması esnasında .......İlköğretim Okulu ve yakınlarında olup olmadığının tespiti, sonucuna göre sanığın hukukî durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile sanığın mahkumiyetine hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanık ... müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 25.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.