ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 28/04/2014 tarih ve 2012/395-2014/181 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya devrettiği işyeri bedeli olarak belirlenen 45.000 TL"den 30.500 TL tutarındaki kısmı ödenmeyince davalı hakkında icra takibi yapıldığını, davalının borcu ödediğini belirtip takibe itiraz ettiğini ileri sürerek itirazın iptalini ve icra inkar tazminatının tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı, devir ücreti olarak 10.000 TL nakit ödeyip 4.500 TL tutarındaki çeki davacıya verdiğini, ayrıca davacının toptancılara olan borçlarının da alacaklılara kendisince ödendiğini, davacının gıda ve demirbaş faturasını düzenlememesi sebebiyle devraldığı işyerindeki malların haciz ve muhafaza edildiğini, bu nedenle işyerini kapatmak zorunda kaldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalının ödeme yaptığı hususunu kanıtlayamadığı, takipten önce temerrüdün oluşmadığı, alacağın likit olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, itirazın, 24.636,35 TL alacağa takip tarihinden itibaren işletilecek yasal faiz uygulanmak suretiyle sınırlı iptaline, fazlaya ilişkin istem ile icra inkar tazminatı talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, davalının, davacı tarafından kendisine demirbaş ve gıda malzemeleri için fatura kesilmesi gerekirken kesilmediği, devralınan işyerindeki emtiaların kendisine ait olmayan borçlar nedeniyle haczedildiği yönündeki savunmalarının başka davaların konusu olabileceğinden bu davada tartışma konusu yapılmamasının esasa etkili bulunmamasına göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.262,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 23/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.