MAHKEMESİ : ADANA 4.AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/07/2013
NUMARASI : 2012/183-2013/626

Taraflar arasında görülen menfi tespit davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde; Adana 10.İcra Müdürlüğünün 2011/8349 sayılı dosyası ile müvekkili aleyhine haksız ve dayanaktan yoksun icra takibi başlatıldığını, takibe konu borcun, her ne kadar ilama dayalı olsa da, müvekkilinin, bu borcun gereklerini yerine getirdiğini; bahse konu mahkeme ilamından kaynaklandığı iddia edilen nafaka alacağından doğan borcun, müvekkili tarafından üç yıl kadar bir süre düzenli olarak davalının hesabına yatırıldığını, bu nedenlerle, müvekkilinin Adana 10.İcra Müdürlüğünün 2011/8349 esas sayılı dosyasına konu alacak ile ilgili olarak müvekkilinin borçlu olmadığının tespitine ve davalının %40"dan az olmamak üzere tazminatla cezalandırılmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, cevap dilekçesinde; davalının İstanbul 2.Aile Mahkemesinin 2005/308 Esas 2005/371 karar sayılı davasına dayanarak Adana 10.İcra Müdürlüğünün 2011/ 8349 esas sayılı icra takibi başlattığını, nafakanın düzenli olarak ödendiği iddiasının haksız ve hukuki dayanaktan yoksun olduğunu savunarak; davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece; taraflar arasındaki ihtilafın, velayeti anneye verilen çocuğun daha sonra taraflar arasında anlaşma gereği velayetinin davacıya verilip verilmediğine ve davalı tarafından davacı aleyhine başlatılan icra takibinden dolayı davacının davalıya borcunun bulunup bulunmadığına dayalı olduğu kabul edilerek, 2011 yılının Haziran ayından 3 yıl geriye doğru davacı babanın yanında kaldığı, karşılıklı anlaşmalar neticesinde 2008 yılının Haziran ayından itibaren çocuğun babasının yanında kaldığı, lehine nafakaya hükmedilen çocuğun borçlunun yanında kaldığı süredeki nafaka alacağının toplam nafaka borcundan düşülmesi gerektiğinden hükme esas alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne, tazminat talebinin reddine karar verilmiş, hüküm taraf vekilleri tarafından ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Uyuşmazlık; birikmiş nafaka ve cari nafaka alacağına dayalı icra takibine yönelik menfi tespit davasıdır.
Somut olayda, mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporunda; ortak çocuğun, davacı babanın yanından ayrılarak davalı annenin yanında kalmaya başladığı tarihten takip tarihine kadar geçen süredeki nafaka borcunun hesap edilmediği anlaşılmıştır.
O halde, mahkemece yapılacak iş; boşanma kararının kesinleştiği tarihten takip tarihine kadar yükümlü olunan nafaka miktarından,davacı nafaka yükümlüsünün ödemiş olduğu nafaka miktarı ile ortak çocuğun davacı nafaka yükümlüsü babanın yanında kaldığı süre hesap edilip, miktar yönünden mahsup edilerek; sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 18.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.