Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 5271 sayılı CMK"nın 223/2-a maddesi uyarınca Beraat

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- 2863 sayılı Kanunun 7. maddesinde 6498 sayılı Kanun ile getirilen değişikliğin amacının, korunması gerekli taşınmaz kültür ve tabiat varlığı ya da sit alanı olarak tescil kararlarının, ilgililerince öğrenilmesini sağlamak olduğu, başka bir deyişle, tek yapı ölçeğindeki kültür ve tabiat varlıkları yönünden tebliğ; sit alanları yönünden Resmi Gazete"de yayım ve internet üzerinden duyuru kurallarının, kişilerin, sahip oldukları veya kullandıkları taşınmazların durumunu bilmelerini ve ona göre hareket etmelerini sağlama amacı taşıdığı, belirtilen kuralların, 2863 sayılı Kanunun 65. maddesinde düzenlenen suçun oluşumu için şekil şartı niteliği bulunmayıp, aksi yöndeki kabulün, 6498 sayılı Kanunun amacına da ters düşeceği;
Sözü edilen değişiklik öncesinde yapılan tescil işlemleri bakımından ise, tek yapı ölçeğindeki kültür ve tabiat varlıkları ile korunma alanlarına ilişkin olarak, taşınmaza ait tapu kaydının beyanlar hanesinde tescil şerhi bulunup bulunmadığına; sit alanları, tabiat varlıkları ve tek yapı ölçeğinde tescil edilen taşınmazlar da dâhil olmak üzere malikleri idarece tespit edilemeyen taşınmazlara ilişkin olarak, şerhin varlığına veya tescil kararının mahallinde mutat vasıtalarla ilan edilip edilmediğine bakılması gerektiği;
Bu kapsamda somut olay değerlendirildiğinde; sanığın, .... I Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 07/05/1992 tarih ve 3683 sayılı kararı ile tescilli 1. derece doğal sit alanı içerisindeki taşınmazın kendisine ait bağımsız bölümünde, ruhsata esas projesinde çiçeklik olarak görünen yeri izin almaksızın 1.20 x 2.50 m ebadında pvc ile kapatarak depo haline getirdiği, Karaburun Belediye Başkanlığınca düzenlenen 01/05/2000 tarihli tutanak ile 02/05/2000 tarihli hoparlör ilan zabıt varakasından, bölge tescilinin mahallinde mutat vasıtalarla duyurulmuş olduğunun anlaşıldığı, kolluk kuvvetlerince tanzim edilen 27/08/2012 tarihli tutanakta da, sanığa ait bağımsız bölümün bulunduğu sitede yapılan araştırmada, suça konu taşınmazın sit alanı içerisinde kaldığının çevrede oturan şahıslar tarafından bilindiğinin, site sakinlerinin, yaklaşık 12 yıl kadar önce siteye taşınırken bölgenin sit alanı olduğunu öğrendiklerinin belirtildiği, dolayısıyla, bölge tescilinin sanık tarafından bilindiğini kabulde zorunluluk bulunduğu, dosya kapsamında mevcut 10/06/2013 havale tarihli bilirkişi raporunda, projede çiçeklik olarak gösterilen alanın iki cephesinin pvc malzeme ile portatif nitelikli kapatılıp müştemilat olarak kullanıldığının, İmar Kanununa göre bina niteliği taşımayan bu imalatın, ruhsat alınarak yapılması gerektiğinin belirtildiği, suç tarihi itibariyle, taşınmazın bulunduğu bölgede idari bakımdan yetkili olan .... İl Özel İdaresinin bünyesinde koruma uygulama ve denetim bürosunun faaliyet göstermediği anlaşılmakla; unsurları itibariyle oluşan atılı suçtan 2863 sayılı Kanunun 6498 sayılı Kanun ile değişik 65/1. maddesi uyarınca sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, anılan Kanun değişikliği hatalı değerlendirilmek suretiyle beraate dair hüküm tesisi kanuna aykırı,
2- Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “2011” şeklinde gösterilmesi,
İsabetsiz olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.