Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/12791 Esas 2019/1350 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi         2015/12791 E.  ,  2019/1350 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suçlar : 1-Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
2-Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : 1-Sanıklar ..., ...,
..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri
2-Sanıklar ..., ..., ...,
..., ..., ...,
..., ... hakkında uyuşturucu madde
ticareti yapma suçundan mahkumiyet
Temyiz edenler : 1-Sanıklar ... ve ...
2-Sanık ... ve müdafii
3-Sanıklar ..., ..., ...,
..., ..., ... ve... müdafileri
Şöhret hakkında İade; Sanıklar ..., ...,
..., ..., ..., ... hakkında Onama; Sanıklar ..., ...,
..., ..., ..., ...,
..., ... hakkında

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanıklar ... ve ... hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” veya “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararların, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi olduğu, itirazla ilgili kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verildiği anlaşılmıştır.
A-Sanıklar ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin kanun yolu talebinin incelenmesinde:
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” veya “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, hükmün incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE,
B- Sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında verilen hükümlerin incelenmesinde :
Adli emanetin 2013/8063 sırasında kayıtlı suç eşyalarının müsadere veya iadesi konusunda mahkemece her zaman karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık ... hakkında hüküm kurulurken TCK"nın 53. maddesi uygulanmamış ise de, madde ile düzenlenen hak yoksunluğu kazanılmış hak teşkil etmeyip, güvenlik tedbiri niteliğinde bulunduğundan hürriyeti bağlayıcı cezanın kanuni sonucu olarak her zaman uygulanması mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ..."in durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2-Üretimi, bulundurulması, kullanılması, taşınması, alım ve satımı suç oluşturan uyuşturucu maddelerin TCK’nın 54. maddesinin 4. fıkrası yerine 1. fıkrası uyarınca müsaderesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafileri ve sanık ..."in temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca giderilmesi mümkün bulunduğundan;
1-TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili (3) nolu bölümün 4. paragrafının hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine "Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan duruma göre, sanıklar hakkında, TCK"nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi,
2-Hüküm fıkrasının müsadereye ilişkin (5) nolu bölümünün 9. paragrafından “TCK’nun 54/1” ibaresi çıkarılarak yerine “TCK’nın 54/4” ibaresinin eklenmesi,
Suretiyle, hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
05.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.