MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 18/03/2014 tarih ve 2011/349-2014/177 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili firmanın "falezler" ibaresinin tescili için yaptığı marka başvurusunun, davalının "falez" markası nedeni ile reddedildiğini, ancak davalının markasını 35. 01 sınıfda kullanmadığını ileri sürerek, davalı markasının anılan sınıfta kullanmama sebebiyle hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacı şirketin ticaret ünvanını 1993 tarihinden beri kesintisiz olarak kullandığı, 35.sınıftaki mal ve hizmetler yönünden mevcut kullanımının önceye dayalı olduğu, davalının etkin kullanımı kanıtlayamadığı, davalı markasının sadece meşrubat markası olarak kullanıldığı gerekçesi ile davalı markasının 35.sınıftaki mal ve hizmetler yönünden hükümsüzlüğüne, diğer sınıflara ilişkin hizmetler yönünden davalı adına markanın devamına karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
(1) Dava, kullanmama sebebiyle hükümsüzlük istemine ilişkin olup, davacı dava dilekçesinin netice-i talep kısmında davalı markasının 35. sınıfta yer alan ""reklam acentesi hizmetleri, ilan büroları hizmetleri, tv, radyo, posta ile reklam ve ilan hizmetleri, ilan sütunlarının hazırlanması hizmetleri, reklam hizmetlerinin dağıtım hizmetleri, ticari ve reklam amaçlı sergi ve fuarların organizasyon hizmetleri, pazarlama ile ilgili bilgilendirme hizmetleri, satışı artırma (promosyon) hizmetleri, vitrin süsleme ve düzenleme hizmetleri, anket hizmetleri, halkla ilişkiler hizmetleri"" yönünden hükümsüz kılınmasını talep etmiş, mahkemece davalı markasının 35. sınıftaki tüm hizmetler yönünden hükümsüzlüğüne karar verilmiş olup, karar tarihi itibariyle yürürlükte olan 6100 sayılı HMK"nın 26. maddesi gereğince hakimin tarafların talep sonuçları ile bağlı olduğu ve ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremeyeceğine ilişkin taleple bağlılık ilkesi gözetilmeksizin hüküm kurulması doğru görülmemiş, davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
(2) Bozma sebep ve şekline göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenle davalı vekilinin temyiz itirazın kabulü ile hükmün BOZULMASINA, (2) nolu bentte açıklanan nedenle davalı vekilinin temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 23/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.