Görevi yaptırmamak için direnme - kamu görevlisine hakaret - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/10759 Esas 2014/12837 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 4 - 2011/265305
MAHKEMESİ : Dursunbey Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/04/2011
NUMARASI : 2010/214 Esas, 2011/73 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, kamu görevlisine hakaret


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
İddia, savunma, tanık anlatımları, doktor raporları ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu somut olayda ilk haksız hareketin sanıktan kaynaklandığı ve sanık yararına haksız tahrik hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunmadığı anlaşıldığından, tebliğnamedeki bu hususta bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin 1. fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlarla aynı Kanunun 3. maddesinin 1. fıkrasındaki “suç işleyen kişi hakkında fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur” şeklindeki yasal düzenlemeler ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, temel cezanın hak ve nesafete uygun bir şekilde belirlenmesi gerekirken, hakaret suçundan dolayı alt sınırdan 1/3 oranında uzaklaşıldığı halde direnme suçunda 4 kat artırım yapılması suretiyle orantılılık ilkesine aykırı davranılması ve teşdit gerekçesinde çelişkiye düşülmesi,
İddianame ve görevsizlik kararında sanığın birden fazla kamu görevlisine yönelik cebir ve tehdit içeren eyleminden bahsedilmediği halde sanık hakkında direnme suçunda TCK"nın 43/2. maddesi uygulanmak suretiyle CMK"nın 225. maddesine aykırı davranılması,
TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun koşullu salıverme tarihinden itibaren uygulanamayacağı gözetilmeksizin her iki suçtan dolayı altsoyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesindeki hakların tümünü koşullu salıverilmeye kadar kullanmaktan mahrum bırakmaya hükmedilmesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 17/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.