Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/1287 Esas 2016/1983 Karar Sayılı İlamı

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, ikramiye alacağı, sosyal yardım alacağı, yıllık izin, ücret alacağı, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 1996 yılından itibaren işçi olarak çalıştığını, işyerinde yürürlükte olan toplu iş sözleşmesinden kaynaklanan alacaklarının ödenmediğini beyanla ikramiye, sosyal yardım yıllık ücretli izin, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı tarafça davaya cevap dilekçesi verilmemiştir.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmesi sonrası davacının davadan feragat dilekçesi verdiği gerekçesi ve alınan ek kararla feragat nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Ek karar süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Somut olayda, davacı işçinin davalı Belediye işyerinde 1996 yılından itibaren çalıştığı ve davalı işverence ödenmeyen işçilik alacaklarını talep ettiği, davalı işverence davacının ileri sürdüğü vakıaların reddedildiği, mahkemece yapılan yargılama sonucunda, davacının üyesi olduğu sendika ile davalı arasında imzalan toplu iş sözleşmeleri uyarınca davacının 2007-2013 yılları arası hesaplanan ilave tediye, ulusal bayram ve genel tatil, akdi ikramiye ve sosyal yardım alacaklarının kabulüne, yıllık izin, fazla mesai ve hafta tatili alacaklarının reddine karar verildiği, söz konusu kararın 20.05.2015 tarihinde davalı tarafça temyiz edildiği, davalının temyiz dilekçesi vermesi sonrası davacı asil tarafından verilen 16.10.2015 tarihli davadan feragat dilekçesi üzerine mahkemece alınan 20.10.2015 tarihli ek kararla feragat nedeniyle davanın reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Davacı yapılan yargılamada kendisini vekille temsil ettirmiş ve mahkemenin verdiği kısmen kabul kararı sonrası bizzat imzaladığı dilekçe ile davadan feragat ettiğini beyan etmişse de davacı vekili tarafından ek karara ilişkin temyiz itirazlarında belirtildiği üzere davacının, davalı işverence irade fesadına uğratılmakla davadan feragat ettiği hususunda varsa delilleri toplanmak suretiyle irade fesadı olup olmadığı araştırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.