Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/1251 Esas 2016/1980 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, ücret alacağı, ikramiye, fazla çalışma ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin haklı bir sebep olmaksızın davalı işverence feshedildiğini ileri sürerek, davalıdan kıdem ve ihbar tazminatı ile sair işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, dava konusu alacakların, Dairemiz incelemesinden geçerek kesinleşen asıl davada tespit edildiği gerekçesi ile işbu ek davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 127. maddesinde şartları açıklandığı üzere mahkemenin davalının başvurusu üzerine bir defaya mahsus olmak üzere cevap dilekçesini vermesi için davalı tarafa süre verebileceği düzenlemiştir. Somut olayda mahkemece davalının 10.04.2015 tarihli cevap süresinin uzatılması talebi kabul edilmiş ve davalıya bir ay ek süre verilmiştir. Davalının verilen sürede sunduğu cevap dilekçesinde zamanaşımı def"inde bulunduğu anlaşılmaktadır.
Mahkemece süre verme yoluna gidilmesi ve verilen sürede cevapta verildiğine göre davalının süresinde verilmiş cevap dilekçesindeki zamanaşımı savunmasının değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
Kabule göre harçtan muaf olduğu gözetilmeksizin davalı aleyhine harca hükmedilmesi isabetli olmamıştır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, 25.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.