Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/17932 Esas 2015/2370 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/17932
Karar No: 2015/2370
Karar Tarihi: 23.02.2015

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/17932 Esas 2015/2370 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davlının vekili, Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından verilen 2012/326-2013/661 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesini talep etmiştir. Davada, 1.000 TL asıl alacak üzerinden itirazın iptali talebiyle başvurulmuş, daha sonra alacak davasına dönüştürülmüştür. Mahkeme 1.000 TL'nin davalıdan tahsil edilmesine karar vermiştir. Ancak, HUMK'nın 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değiştirilen 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000 TL’yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu nedenle, davacının talebi temyiz sınırının altında kaldığı için davalı vekilinin temyiz talebi reddedilmiştir. Kararda geçen kanun maddesi HUMK'nın 427/2. maddesi ve değiştirildiği tarih 21.07.2004 olarak belirtilmiştir.

11. Hukuk Dairesi 2014/17932 E. , 2015/2370 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10/12/2013 gün ve 2012/326-2013/661 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
HUMK’nun 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000 TL’nı geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 10/12/2013 tarihi itibariyle 1.820,00 TL"dir. Dava dilekçesinde, 1.000 TL asıl alacak üzerinden itirazın iptali talebinde bulunulmuş, sonrasında dava ıslah edilerek alacak davasına dönüştürülmüştür. Mahkemece, davanın kabulü ile 1.000 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Davada kabul edilen miktar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığından davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin HUMK’nun 432/4. maddesi hükmü uyarınca REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 23/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.