Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9821 Esas 2022/1230 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma, defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Sanık tarafından 2009 takvim yılında kullanıldığı iddia ve kabul edilen son sahte fatura tarihinin 17/06/2009 olduğu ve KDV indiriminde kullanıldığı dosya kapsamından anlaşılmakla, suç tarihinin "25/07/2009" olduğu ve katılan kurum vekilinin temyizinin, dilekçe kapsamına göre defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçuna yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1)2009 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafisinin temyizinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen “2009 takvim yılında sahte fatura kullanma ” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, 25/07/2009 olan suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
2)Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafisi ve katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafisi ve katılan vekilinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
a)Sanığın suç tarihi itibarıyla adli sicil kaydı bulunmadığı, adli sicil kaydındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının ve mahkumiyetlerin suç tarihinden sonra kesinleştiği, dolayısıyla suç tarihi itibarıyla sanığın kasten işlediği suçtan dolayı kesinleşmiş mahkûmiyet hükmünün bulunmadığı, ayrıca 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesinin 8. fıkrasına eklenen 2. cümle hükmünün suç tarihinden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe girdiği gözetilmeden; hakkında takdiri indirim uygulanarak bir daha suç işlemeyeceği kanaati oluşması nedeniyle cezası ertelenen sanık hakkında "sanığın daha önce işlediği kasıtlı suçtan sabıkalı oluşu" gerekçesi ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi yasaya aykırı,
b)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisi ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 26.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.