Esas No: 2019/1768
Karar No: 2022/1307
Karar Tarihi: 26.01.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/1768 Esas 2022/1307 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ceza Dairesi tarafından verilen 2019/1768 E. 2022/1307 K. kararına göre, kamu kurum ve kuruluşlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından yargılanan sanık, dolandırıcılık suçundan beraat etmiştir. Ancak resmi belgede sahtecilik suçundan verilen beraat kararı, suçun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre olağan dava zamanaşımı süresinin dolması sebebiyle bozulmuştur. Bu sebeple sanık hakkındaki kamu davası düşmüştür. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5271 sayılı CMK'nin 217. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi ve 223/8. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kamu kurum ve kuruluşlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜMLER : Beraat
1) Kamu kurum ve kuruluşlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Mahkemece uyulan Dairemizin 25.10.2017 tarih, 2017/4246 Esas ve 2017/7157 Karar sayılı ilamında açıklanan gerekçeye ve 5271 sayılı Kanun'un CMK'nin 217. maddesi uyarınca duruşmada edindiği kanaate göre mahkemenin takdir ve uygulamasında isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma talep eden düşünceye iştirak edilmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen ve değerlendirilen delillere, Mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan kanaat ve takdirine, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak dosya içeriğine uygun şekilde açıklanan gerekçeye göre; yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı Mahkemece kabul ve takdir kılınmış olmakla, katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
2) Resmi belgede sahtecilik suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanık hakkında mahkûmiyet hükmünün kurulduğu 31.10.2013 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 26.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
