Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/17350
Karar No: 2015/2358
Karar Tarihi: 23.02.2015

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/17350 Esas 2015/2358 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi         2014/17350 E.  ,  2015/2358 K.

    "İçtihat Metni"

    FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

    Taraflar arasında görülen davada ... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 15/04/2014 tarih ve 2012/275-2014/70 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
    Davacı vekili, davalı ... Şirketince diğer davalı nezdinde 11, 20, 21. sınıflarda “A ... + şekil” ibareli markanın tescili için başvuruda bulunulduğunu, müvekkilince davalı başvurusuna adına tescilli “...” ve esas unsuru “...” ibaresinden oluşan seri markalar mesnet gösterilerek itiraz edildiğini, müvekkilince yapılan itirazın nihayetinde TPE YİDK tarafından verilen 22.10.2012 tarih 2012-M-3304 sayılı karar ile başvuruya konu markalar ile davacının redde mesnet gösterdiği markaları arasında iltibas tehlikesi yaratır düzeyde benzerliğin bulunmadığı gerekçesiyle reddedildiğini, başvuruya konu markanın müvekkili adına tescilli markalar ile aynı sınıftaki emteaları kapsadığını, her iki markada yer alan ... ibaresinin iltibasa mahal verir nitelikte olduğunu, müvekkili adına tescilli “...” ibareli markanın tanınmış marka olarak tescil edildiğini, dünyanın çeşitli ülkelerinde de müvekkili adına bu ibareyi taşıyan markaların tescilli olduğunu, başvuruya konu markanın müvekkilinin seri markalardan biri olarak algılanabileceğini, davalının müvekkil markasının tanınmışlığından yararlanma niyetinin olduğunu, bu durumun müvekkil markasının ayırt ediciliğine zarar vereceğini ve haksız rekabete yol açacağını, ileri sürerek TPE YİDK tarafından verilen 22.10.2012 tarih ve 2012-M-3304 sayılı kararın iptaline, markanın davalı şirket adına tescili halinde hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı TPE vekili, davalı markasının kompozisyon ve yazım şekli itibariyle ayırt edici özellikte olduğunu, markanın kullanıldığı ürünler yönünden bilinçli tüketici kesimine hitap edildiğini, bu nedenlerle markalar arasında iltibas tehlikesini bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
    Davalı ... vekili, “...” ibaresinin İtalyanca Ev anlamında olduğunu, ayırt ediciliği yüksek olmayan bu ibareyi taşıyan tescilli pek çok markanın bulunduğunu, müvekkil şirketin kendi sektöründe bilinen bir şirket olduğunu, ticaret unvanıyla yeni bir marka yaratmak amacıyla tescil başvurusunda bulunduğunu, markalar arasında iltibasa mahal verir düzeyde benzerliğin olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davacı markalarının esas unsurunun “...” ibaresinden oluştuğu, davacı markası ile başvuruya konu markanın aynı veya ayırt edilemeyecek derecede benzer sayılmaz ise de başvuruya konu markada davacının tanınmış markasında yer alan “...” ibaresinin aynen yer aldığı, markaların kullanıldığı emtea sınıflarının aynı olduğu, markaların genel görünüm ve anlam olarak ortalama tüketici nezdinde iki marka arasında ticari ya da ekonomik bir bağ bulunduğu şeklinde algılanabileceği, markaların kullanıldığı emteaların aynı olması nedeniyle KHK"nın 8/4. maddesinin ayrıca değerlendirilmesine ihtiyaç bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne TPE YİDK tarafından verilen 2012-M-3304 sayılı kararın iptaline, davalı adına tescilli 2011/32010 sayılı markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
    Kararı, davalı TPE vekili ve davalı ... vekili temyiz etmiştir.
    Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan ayrı ayrı alınmasına, 23/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi