Silahlı terör örgütüne yardım etme - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/2846 Esas 2015/4586 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2846
Karar No: 2015/4586
Karar Tarihi: 30.11.2015

Silahlı terör örgütüne yardım etme - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/2846 Esas 2015/4586 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, sanık hakkında silahlı terör örgütüne yardım etme suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. TCK'nın 220/7 ve 314/3. maddeleri dahilinde 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK'nın 220/7-son, 62, 53/1, 58/9. maddeleri uyarınca cezalandırılmıştır. Sanığın hakim kararına itirazı reddedilmiştir. Ancak, Sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar sürecek olan hak yoksunluklarına dair düzenleme gözetilmemiştir. Bu nedenle hükmün TCK'nın 53. maddesi uyarınca düzeltilmesi gerekmektedir.
TCK'nın 220/7 maddesi, terör suçlarından dolayı verilen cezalarda indirim yapılmasına dair düzenlemedir.
TCK'nın 314/2 maddesi, terör örgütlerine yardım etmekten verilecek cezaları belirlemektedir.
3713 sayılı Kanunun 5. maddesi, terör örgütüne yardım edilmesi durumunda verilecek cezaların artırılmasına dair bir düzenlemedir.
TCK'nın 53/1 maddesi, hak yoksunluklarına ilişkin düzenlemeler içeren bir maddedir ve bu kararda sanık hakkında bu maddenin 3. fıkrasındaki hükümler açıklanmıştır.

16. Ceza Dairesi 2015/2846 E. , 2015/4586 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne yardım etme
Hüküm : TCK"nın 220/7 ve 314/3. maddeleri delaletiyle 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK"nın 220/7-son, 62, 53/1, 58/9. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında silahlı terör örgütüne yardım etme suçundan hüküm kurulurken öncelikle temel ceza tayin edilip sonrasında TCK"nın 220. maddesinin 7. fıkrasının 2. cümlesi ile indirim uygulandıktan sonra devamında 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi gereğince artırım yapılması gerekirken, yazılı şekilde uygulama yapılması sonuç ceza değişmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde aşağıdaki husus dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafilerinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması ve ayrıca TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E., 2015/85 sayılı iptal kararının uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükümdeki TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın bütünüyle çıkarılarak "Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E., 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK"nın 53/1. maddesinin sanık hakkında uygulanmasına" denilmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.