MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : İşyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme, yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, 19.02.2013 tarihli duruşmada Av. ..."ın kendisinin müdafii olduğunu ve davaya katılmak istediğini bildiren müşteki ..."in katılma talebi hakkında karar verilmemesi suretiyle CMK"nın 238/3. maddesine aykırı davranıldığından, CMK"nın 237/2. maddesi gereğince suçtan zarar gören müştekinin katılan, Av. ..."ın ise, katılan vekili sıfatıyla davaya kabulüne karar verilerek, dosya görüşüldü:
1-) Sanık ... hakkında mala zarar verme suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, sanık ... müdafiinin, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2-) Sanık ... hakkında yaralama ve işyeri dokunulmazlığının ihlali ve sanık ... Meteöz hakkında hakaret suçlarından kurulan hükümlerin temyizinde ise;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a) TCK’nın 116. maddesinin işyeri dokunulmazlığının ihlalini düzenleyen ikinci fıkrasında, birinci fıkrada tanımlanan fiillerin açık bir rızaya gerek duyulmaksızın girilmesi mutat olan yerler dışında kalan işyeri ve eklentileri hakkında işlenmesi ayrı bir suç olarak tanımlanmıştır. Bu fıkranın uygulanmasında, birinci fıkrada söz konusu olan koşullar aranacaktır. Niteliği itibarıyla açık bir rızaya gerek duyulmaksızın girilmesi alışılmış, mutat olan yerler dışında kalan yerlere rıza olmaksızın girilmesi bu suçu oluşturacaktır. Yargılamaya konu somut olayda suça konu işyerinin olayın gerçekleştiği saat itibariyle açık ve faaliyette bulunup bulunmadığı araştırılıp sonucuna göre sanığın hukuksal durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle sanığın mahkûmiyetine karar verilmesi,
b) Sanık ..."in yaralama suçunu inkar etmesi, dosya içerisindeki Pınar Meteöz hakkındaki geçici ve kati adli muayene raporlarının ve tanık beyanlarının sanığın savunmasını desteklemesi karşısında; Pınar Meteöz"ün soyut beyanı dışında şüpheden uzak, kesin ve somut delil elde bulunmadığının anlaşılması karşısında, sanık ..."in yaralama suçundan beraati yerine, yetersiz gerekçeyle işlenen fiilin haksızlık içeriğinin azlığından söz edilerek CMK 223/4-d maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi ve sanık ... Meteöz hakkında hakaret suçundan ise, sanık ..."in mala zarar verme suçunu işlediğinin kabul edilmesine göre TCK"nın 129/1. maddesinin koşullarının değerlendirilmesi gerekirken TCK"nın 129/2 . maddesinin uygulanması,
c) Hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253/3 maddesi uyarınca, mala zarar verme suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması karşısında; yaralama, hakaret ve TCK"nın 116/2-4. maddesinde düzenlenen geceleyin işyeri dokunulmazlığının ihlali suçunun uzlaşmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla aynı Kanunun 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşma hükümlerinin uygulanması ve sonucuna göre sanıkların hukuksal durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Kanuna aykırı, katılan sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 08/06/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.