Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/4629 Esas 2017/10185 Karar Sayılı İlamı

Esas No : 2016/4629
Karar No : 2017/10185
Tebliğname No : 12 - 2015/84603
T.C.
YARGITAY
12. Ceza Dairesi


TÜRK MİLLETİ ADINA
Y A R G I T A Y İ L A M I


Esas No : 2016/4629
Karar No : 2017/10185
Tebliğname No : 12 - 2015/84603


İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi : ... 7. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 30/12/2014
Numarası : 2014/289 - 2014/767
Sanık : F.. C..
Katılan : S.. Z..
Suç : Taksirle öldürme
Suç Tarihi : 02/04/2014
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/1-2-4, ve CGTİK"nın 106/3. maddeleri gereğince mahkumiyet
Temyiz Edenler : Sanık müdafii ve katılan vekili
Tebliğnamedeki düşünce : Düzelterek Onama

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin kusur durumuna yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (b) bendinde yer alan “suçun işlenmesinde kullanılan araçlar” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-Sanığa verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle TCK"nın 50/1-a. maddesi olarak gösterilmesi gerekirken TCK"nın 50/1-a. maddesi olarak gösterilmesi,
3-Sanığa verilen taksitli adli para cezasının zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrileceği konusundaki ihtaratın TCK"nın 52/4. maddesine göre yapılmasının ardından, infazı kısıtlar biçimde Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106/3. maddesine de yer verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin ve katılan vekili temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 1 ile numaralandırılan fıkrasındaki “kullanılan araç” ibaresinin hükümden çıkarılması, hükmün 5 ile numaralandırılan fıkrasındaki “suçun işlenmesindeki özellikler dikkate alınarak” ibaresinden sonra gelmek üzere “5237 sayılı TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle” ibaresinin eklenmesi, hükmün 8 ile numaralandırılan fıkrasındaki “ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106. maddesinin (3). fıkrası gereğince” ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.