5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/12591 Esas 2018/1580 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/12591
Karar No: 2018/1580

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/12591 Esas 2018/1580 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan mahkum edilmiştir. Dosya incelendiğinde suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireyler olduğu belirtilmiştir. Bu sebeple tüzel kişiler suçtan zarar görmelerine rağmen suçun mağduru sayılmamaktadır. Temyiz isteği reddedilmiş ve dosya incelenerek, sanığın aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediği tartışılması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuştur ve dosya mahkemeye geri gönderilmiştir.
Kanun Maddeleri: 5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu, 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu, 1412 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu.

19. Ceza Dairesi 2015/12591 E. , 2018/1580 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizin de benimsediği 08/04/2014 tarih 2013/7-591 Esas 2014/171 karar sayılı kararında açıklandığı üzere, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplumu oluşturan bireyler olduğu, 5237 sayılı TCK’nın hazırlanmasında esas alınan suç teorisine göre bu durumda yani suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireyler olması halinde tüzel kişiler suçtan zarar gören olmalarına rağmen suçun mağduru sayılmayacağından meslek birliklerinin şikayetçi olması halinde de durumun değişmeyeceği cihetle; UYAP ortamında yapılan araştırmada benzer eylem nedeniyle sanık hakkında Ankara (Kapatılan) 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesinin 18.02.2013 tarih ve 2012/122 esas, 2013/45 sayılı kararı ile verilip Dairemizin 2015/2136 esasında kayıtlı olarak daha önceden temyiz isteminin reddine ilişkin kararın onanması suretiyle kesinleşen dava dosyasının da mevcut bulunduğunun anlaşılması karşısında;
Anılan dosya incelenerek, suç ve iddianame tarihleri dikkate alınıp hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek suretiyle, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 19.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.