Yargıtay - Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/13969 Esas 2016/5019 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/13969
Karar No: 2016/5019
Karar Tarihi: 07.04.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/13969 Esas 2016/5019 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, sanıkların hırsızlık suçunu işlediği ve cezalandırılması gerektiği kabul edildi. Ancak, sanıkların birlikte işledikleri suç nedeniyle yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmamaları hatası yapıldığı belirtildi. Mahkeme, yapılan itirazları değerlendirdikten sonra, sanıkların suçlarının kanun maddelerine uyduğu sonucuna vardı ve hüküm onandı. Kanun maddeleri olarak; suçun işlenme nedeni olan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-e maddesi ile Hırsızlık suçu olan aynı Kanun'un 141/1. maddesi belirtildi. Ayrıca, birlikte işlenen suç nedeniyle yargılama giderlerinin ayrı ayrı sorumluluğu konusunda 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326/2. maddesi incelendi.

17. Ceza Dairesi 2015/13969 E. , 2016/5019 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz talebinin reddine

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Hükümde tefhim ve tebliğinden itibaren işleyecek 7 günlük süre içinde temyiz edilebileceği belirtildiğinden temyiz süresinin başlamasında karışıklığa neden olunduğu, ... için usulüne uygun bir tebliğ mevcut olmadığı gözetilerek, 03.05.2013 tarihli temyiz dilekçesinin süresinde olduğunun kabulü ile 05/08/2013 tarihli temyizin reddine dair ek karar kaldırılarak, yapılan incelemede;
Sanıkların eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e maddesine uyduğu gözetilmeden, sanıklar hakkında aynı Yasa"nın 141/1. maddesi uyarınca eksik ceza tayini, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesi uyarınca birlikte işlenmiş suç nedeniyle mahkum edilmiş olan sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı olarak sorumlu tutulmaları gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... (...) ve ..."ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerinin müteselsilen alınmasına ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine “sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmalarına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.