11. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/17641 Karar No: 2015/2349
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/17641 Esas 2015/2349 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2014/17641 E. , 2015/2349 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 09/09/2014 tarih ve 2013/100-2014/193 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü: Davacı vekili, müvekkilinin “.....” adı altında 1893 yılından beri faaliyet gösterdiğini, bu ibareyi 2002 yılında da marka olarak tescil ettirdiğini, davalının “....” şeklindeki kullanımının, müvekkilinin marka hakkına tecavüz oluşturduğunu ileri sürerek davalının tecavüzünün tespiti ile men ve refini, ayrıca 3.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı cevap vermemiştir. Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, "....” adlı internet sitesinin davalıya ait olduğu, site içeriğinde "...." ibaresinin yazıldığı, davacı markası ile davalı kullanımı karşılaştırıldığında ibarelerin gerek yazılış ve gerek okunuşu itibariyle karıştırılma ihtimalinin bulunduğu, buna göre davalının eyleminin markaya tecavüz oluşturduğu gerekçesiyle davacı şirket marka ve logosuna davaya konu edilen web sitesi ve içeriğinde yer alan iletişim telefonları aracılığıyla yapılan tecavüzün tespitine, durdurulmasına ve menine, takdiren 3.000 TL manevi tazminatın tahsili ile davacı şirkete verilmesine ve hükmün ilanına karar verilmiştir. Kararı davalı temyiz etmiştir. Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalının tüm temyiz itirazları yerinde değildir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalının bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 152,95 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, tarihinde oybirliğiyle karar verildi.