Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/1190 Esas 2020/2601 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1190
Karar No: 2020/2601
Karar Tarihi: 23.06.2020

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/1190 Esas 2020/2601 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık tarafından çocuğun cinsel istismarı, kasten yaralama ve hakaret suçları işlendiği tespit edilmiş ve Türk Ceza Kanunu'nun 103/1-2, 103/3-d-e; 86/2, 86/3-d, 125/1, 125/3-a, 125/4, 52/2, 62/1. maddeleri gereğince iki defa 5 yıl hapis cezası, ayrıca 3.240 ve 7.080 Türk Lirası adli para cezası verilmiştir. İstinaf başvurusu esastan reddedilmiş ve yargılamanın yenilenmesi talebi reddedilmiştir. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın kanun yararına bozma talebi reddedilerek, CMK'nın 308/2 ve 3. maddeleri uyarınca itirazın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için dosya Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 103/1-2 maddesi (Cinsel istismar),
- Türk Ceza Kanunu'nun 103/3-d-e maddeleri (Cinsel istismar),
- Türk Ceza Kanunu'nun 86/2 maddesi (Kasten yaralama),
- Türk Ceza Kanunu'nun 86/3-d maddesi (Kasten yaralama),
- Türk Ceza Kanunu'nun 125/1 maddesi (Hakaret),
- Türk Ceza Kanunu'nun 125/3-a maddesi (Hakaret),
- Türk Ceza Kanunu'nun 125/4 madd

14. Ceza Dairesi 2020/1190 E. , 2020/2601 K.

"İçtihat Metni"

Çocuğun cinsel istismarı, kasten yaralama ve hakaret suçlarından sanık ..."un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 103/1-2, 103/3-d-e; 86/2, 86/3-d, 125/1, 125/3-a, 125/4, 52/2, 62/1. maddeleri gereğince iki defa 5 yıl hapis, 3.240 ve 7.080 Türk Lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına dair Düzce 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 23.11.2016 gün ve 2016/33 Esas, 2016/177 sayılı Kararının Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 05.07.2017 gün ve 2017/707 Esas, 2017/1437 sayılı Kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddedilmesi suretiyle kesinleşmesine müteakip hükümlü müdafisinin yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine dair aynı mahkemenin 08.03.2018 gün ve 2016/33 Esas, 2016/177 sayılı ek kararına yönelik itirazın reddine ilişkin Düzce 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.04.2018 tarihli, 2018/501 Değişik iş sayılı kararı ile hükümlünün, yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine dair Düzce 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.09.2018 gün ve 2016/33 Esas, 2016/177 sayılı ek kararına yönelik itirazın reddine ilişkin Düzce 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.10.2018 günlü, 2018/1592 D.iş sayılı kararını kapsayan dosyaya yönelik Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 26.07.2019 günlü, 94660652-105-81-6036-2019-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye ihbar ve dava evrakıyla birlikte tevdi kılınan dosya hakkında vaki kanun yararına bozma talebi yerinde görülmediğinden reddine dair verilen Dairemizin 03.12.2019 gün ve 2019/6432 Esas, 2019/12966 Karar sayılı ilamına Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16.01.2020 günlü, KD- 2019/81209 sayılı itiraznamesi ile 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin iki ve üçüncü fıkraları gereğince itiraz etmesi üzerine dosya Daireye gönderilmekle tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Dairemizin 03.12.2019 gün ve 2019/6432 Esas, 2019/12966 Karar sayılı ilamı usul ve kanuna uygun olup, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından ileri sürülen itiraz nedenleri yerinde görülmediğinden Reddiyle, CMK"nın 308/2 ve 3. maddeleri uyarınca itirazın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için dosyanın Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.