Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2010/1407 Esas 2010/2215 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 16.04.2007 gününde verilen dilekçe ile tapu iptal tescil ve üyelik tespiti istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 29.05.2009 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava 27.7.1990 günlü davalılardan yüklenicinin temliki işlemi ile kazanılan kişisel hakka dayalı mülkiyet aktarımı istemine ilişkindir.
Davalı, yüklenici şirket sözleşmenin yapılışında biçim koşuluna uyulmadığını, sözleşmeyi şirket adına imzalayan kişinin yetkili temsilcide olmadığını, davanın reddini savunmuş, diğer davalı davaya yanıt vermemiştir.
Mahkemece dava reddedilmiştir.
Hükmü davacı temyiz etmiştir.
4822 sayılı Kanununla değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanununun 3.maddesi ( c) bendi ile konut ve tatil amaçlı taşınmaz mallar da Tüketicinin Korunması Kanunun kapsamına alınmıştır. Dava konusu edilen 27.7.1999 tarihli sözleşmede yer alan yapının 4.kat 10-18 A-2.R aksları arasında yer alan taşınmaz konut niteliğindedir. Aslında 27.7.1999 tarihli sözleşmenin konusu yüklenicinin yaptığı yapıdaki kazanacağı şahsi hakkın temliki işlemidir. Anılan yasanın (e) bendindeki tanıma göre tüketici: bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek veya tüzel kişiyi, (f) bendindeki tanıma göre de satıcı: kamu tüzel kişileri dahil olmak üzere ticari veya mesleki faaliyetler kapsamındaki tüketiciye mal sunan gerçek veya tüzel kişileri ifade eder. 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanununun 23.maddesi hükmüne göre de, bu kanun uygulaması ile ilgili çıkacak her türlü ihtilaflara tüketici mahkemelerinde bakılması gerekir.
Somut olayda da; davacı tüketici yüklenicinin temlikine dayalı tapu kaydı iptali ve tescil isteğinde bulunduğundan o yerde ayrı bir tüketici mahkemesi varsa çekişmenin tüketici mahkemesinde görülmesi aksi halde davaya tüketici mahkemesi sıfatıyla bakılması yasadan kaynaklanan zorunluluktur. Mahkemece kamu düzeninden olan görev hususu re’sen gözetilerek yukarıda yazılı olduğu şekilde işlem yapılması yerine çekişmenin esasının incelenip hükme bağlanması doğru olmamış, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, 02.03.2010 tarihinde oybirliği ile karar verildi.