Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/58 Esas 2022/1316 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 02.11.2021 tarih ve 2021/13674 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 24/12/2021 tarih ve KYB-2021/136215 sayılı ihbarname ile;
Dolandırıcılık suçundan sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 157/1, 62/1, 50/1-a ve 52/2. maddeleri uyarınca 6.000,00 Türk lirası ve 500,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Çorum Ağır Ceza Mahkemesinin 16.02.2012 tarihli ve 2010/264 esas, 2012/28 karar sayılı kararını müteakip, aynı eylem nedeni ile açılan mükerrer dava sonucunda sanığın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 157/1,43/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 1 yıl 4 ay 20 gün hapis ve 1.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, hükmedilen hapis cezasının anılan Kanun'un 51/1. maddesi gereğince ertelenmesine dair Dikili Asliye Ceza Mahkemesinin 14.09.2017 tarihli ve 2017/51 esas, 2017/431 karar sayılı kararının; "Sanık hakkındaki, Dikili Asliye Ceza Mahkemesinin 14.09.2017 tarihli kararına konu erteli hapis cezasının aynen infazına ilişkin Dikili 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.01.2020 tarihli ve 2017/51 esas, 2017/431 sayılı ek kararı ile ek karara karşı yapılan itirazın reddine dair Bergama Ağır Ceza Mahkemesinin 21.12.2020 tarihli ve 2020/965 değişik iş sayılı kararının, asıl kararın kanun yararına bozulması halinde yok hükmünde olacakları değerlendirilerek yapılan incelemede; Dosya kapsamına göre, sanık hakkında, müşteki İdris Uçar'a yönelik 02.12.2009 tarihinde işlenen dolandırıcılık suçundan dolayı Çorum Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 14.06.2010 tarihli ve 2009/10579 soruşturma, 2010/2215 esas, 2010/176 sayılı iddianame ile açılan davanın yapılan yargılaması sonunda, Çorum Ağır Ceza Mahkemesinin 16.02.2012 tarihli ve 2010/264 esas, 2012/28 sayılı kararı ile sanığa anılan suçtan verilmiş olan mahkumiyet kararının, Yargıtay 23. Ceza Dairesinin 21.06.2016 tarihli ve 2015/8003 esas, 2016/7990 karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleşmiş olması karşısında; sanık hakkında aynı müştekiye karşı gerçekleştirilen aynı eylem sebebiyle Dikili Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 24.08.2010 tarihli ve 2009/2366 soruşturma, 2010/568 esas, 2010/259 sayılı iddianame ile açılan davanın, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/7. maddesinde “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine karar verilir.” hükmü gereğince reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, sanıkların yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilerek, mükerrer ceza tayininde isabet görülmediğinden" bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 309. maddesi uyarınca bozulması istenilmiş olmakla,Dosya incelendi gereği görüşüldü:
Sanık hakkındaki, Dikili Asliye Ceza Mahkemesinin 14.09.2017 tarihli kararına konu erteli hapis cezasının aynen infazına ilişkin Dikili 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.01.2020 tarihli, 2017/51 Esas ve 2017/431 Karar sayılı ek kararı ile ek karara karşı yapılan itirazın reddine dair Bergama Ağır Ceza Mahkemesinin 21.12.2020 tarihli ve 2020/965 değişik iş sayılı kararının hukuki değerden yoksun oldukları değerlendirilerek yapılan incelemede;
İncelenen dosya içeriğine göre; kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, Dikili Asliye Ceza Mahkemesinin 14.09.2017 tarihli, 2017/51 Esas ve 2017/431 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün görüldüğünden mükerrer açılan kamu davasının CMK'nin 223/7. maddesi uyarınca REDDİNE, cezanın çektirilmemesine, hükümlü hakkındaki infazın durdurulmasına, başka suçtan tutuklu ya da hükümlü değilse derhal TAHLİYESİNE, müteakip işlemlerin mahallinde takdir ve ifasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 26.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.